Gedicht | Toekomst
8 februari 2020 · 00:58
Update: 5 februari 2025 · 10:45
Het beeld dat je hebt van de toekomst, kan door het overlijden van een dierbare ineens helemaal veranderen. Daar gaat dit dit gedicht over.
Toekomst
Ik zie jou steeds minder worden
Ik weet van jouw last en pijn
Wat had ik toch nog graag gewild
Dat je hier langer zou kunnen zijn
Mijn grootste voorbeeld voor het leven
Mijn vriendin en toeverlaat
Ik vraag me dikwijls hardop af
Hoe het straks met mij zal gaan
Langzaam tikken de minuten verder
Maar het afscheid komt snel dichtbij
Ik gun je de rust en geen verder lijden
Toch voelt het zo dubbel voor mij
Zonder jou is er geen toekomst
Waar ik me op verheugen kan
Ik wilde toch zo ontzettend graag
Nog langer samen blijven, mam…
Heidi van den Heuvel
Meest gelezen
- Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
- Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
- Het broertje van Daphne en Nina verongelukt op de zorgboerderij: 'Mijn vader zei dat er iets verschrikkelijks was gebeurd'
In de uitzending van 'Ik mis je'
Het broertje van Daphne en Nina verongelukt op de zorgboerderij: 'Mijn vader zei dat er iets verschrikkelijks was gebeurd'
Lees ook
- Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
- Nowhere Man: ‘Toen hij wegviel, was het alsof ik een deel van de werkelijkheid niet meer zag’
Jan Willen den Bok en Jaap van Heusden over hun vriend Rob
Nowhere Man: ‘Toen hij wegviel, was het alsof ik een deel van de werkelijkheid niet meer zag’
- Martin Sitalsing in De Kist: ‘We stonden onvoldoende stil bij het verdriet om mijn broer’
Martin Sitalsing in EO-programma De Kist
Martin Sitalsing in De Kist: ‘We stonden onvoldoende stil bij het verdriet om mijn broer’