Bea verloor op veel te jonge leeftijd haar man. Om haar gevoelens te uiten en haar verdriet te verwerken, schrijft ze gedichten.
In dit gedicht beschrijft ze haar grote verlangen om weer samen te zijn met haar man. ‘Ik wil zo graag bij jou zijn, ik die naar je smacht’.
Deze gedachtes wekken bij Bea gemixte gevoelens op. ‘Het blijkt dat het dus kan,’ schrijft ze. ‘Houden van, en rouwen.’ Wat denk jij, kunnen deze emoties naast elkaar bestaan? En hoe is dat voor jou?
Gedicht ‘Ik blijf hard van je houwen’
Ik loop door en voel de pijn.
Wil zo graag bij jou zijn.
Natte wangen, stralende lach.
Een verschil van dag en nacht.
Voor altijd in mijn hart dichtbij.
Ver weg vlieg je vrij.
Ik die naar je smacht.
Een verschil van dag en nacht.
Sterk als een beer.
Kwetsbaar als een veer.
Woorden zijn mijn kracht.
Een verschil van dag en nacht
Verlangen naar armen om mij heen.
Afstotend blijf ik op de been.
Ik huil even zacht.
Een verschil van dag en nacht.
Moe geef ik bijna op.
Energierijk naar de top.
Heb vandaag aan jou gedacht.
Een verschil van dag en nacht.
Een verschil van dag en nacht.
Gevoelens uiteenlopend van…
Het blijkt dus dat het samen kan.
Samensmelting, houden van en rouwen
Ik blijf hard van je houwen.
Geschreven door Bea
