Blog Sanne | Mijn jongste kind wordt ouder dan Roos ooit zal zijn

De jongste

Vlak voor de tweede verjaardag van mijn jongste, kreeg hij een groeispurt. Ineens passen de rompers niet meer, hebben shirtjes kortere mouwen gekregen. Hij wordt lang en er moest even wat nieuws komen. En zo rijd ik op een ochtend uit school langs het winkelcentrum en loop naar het schap met de rompers. Het is even zoeken naar de goede maat. Maar ik heb ze gevonden, leuke grote rompers. En die maat, die grote maat al. Hij is twee. En nu al, ik was hier nog niet helemaal op ingesteld. Want ik besef; deze maat heeft Roos niet gehad. Zij is kleiner gebleven. De jongste schiet haar op dit moment voorbij. Ik heb geen rompers meer gekocht. En wat ik kocht was een pyjama die ik open kon maken of knippen voor alle infusen. Maar dat was niet deze maat. Hij gaat haar voorbij. Logisch, dit moment zou komen, maar het komt hard binnen.

‘Dit moment zou komen, maar het komt hard binnen.’

Nu hij groter wordt, voelt het niet meer als zijn zus. Maar is het nu je zusje? Zij die altijd kleiner bleef. Je groeit groter en straks komt het moment dat je ook ouder bent. Ik leef er naartoe. Want je bent nu twee. En ik reken, twee jaar, twee maanden, twee weken oud was Roos. Exact. Ik wil natuurlijk dat je ouder wordt en het voelt als een grens. Een grens die jij, mijn jongste, gaat passeren.

Vol leven

Want je bent nu twee. Een ondernemende peuter met veel plezier in het leven. Je doet me denken aan je zus. Jouw zus die alles eruit wilde halen wat erin zat. Die vol leven zat, onvermoeibaar was en sterk. Ongelooflijk sterk. Je lijkt zoveel op haar. En je wordt groter. Groter dan zij ooit is geweest.

‘Jij wordt groter dan zij ooit is geweest.’

En ergens ben ik bang. Bang voor de weken die komen. Hoe voelt het om naar die grens toe te leven? Toen je van de week ineens ziek was, moest ik echt even tot tien tellen. Je bent nu zo oud als zij, toen ze ziek werd. Je voelt als haar in haar laatste weken. Je kleine vingers, je armpjes om me heen. De woorden die je zegt. En toch is het ook anders. Je bent groter aan het worden, zwaarder, klets honderduit en kent al meer woorden dan je zus zei. Je rent meer dan je loopt en brengt een vrolijke wervelwind in huis. Jij bent jij, en jij bent twee. Ik zal het de moeilijkste en leukste leeftijd blijven vinden. En we gaan voorbij die grens, je wordt ouder. En ik trek je de grotere kleren aan.