Blog Patricia | Met alle moed en liefde het nieuwe jaar in

Bijna 2020. Deze maand is het anderhalf jaar geleden dat jij, mijn liefste Mikki, overleed.
Met het nieuwe jaar op komst, worden overal nieuwe plannen en voornemens gemaakt. Afgelopen jaarwisseling was dat ondenkbaar voor mij.

Nadat Mikki was overleden, had ik de valse hoop dat als ik maar stil genoeg bleef zitten, de wereld niet mee zou bewegen. Het besef dat elke nieuwe dag me verder bij jou vandaan zou brengen, was ondragelijk. En dat is het eigenlijk nog. Je bent inmiddels acht jaar en ik weet niet hoe je stem nu zou klinken of wat je lievelingskleur geworden is. ‘Nooit meer Mikki’ is voor mijn hoofd en hart niet te begrijpen.

Ruimte voor leven

Toch is later het besef gekomen dat ook ‘stilzitten in de tijd’ – als dat al mogelijk zou zijn – me niet teruggeeft waar ik zo naar verlang. Daar waar begin 2019 mijn hoogste doel nog was om de dag door te komen, durf ik voor 2020 wat verder het jaar in te kijken. En kan ik mij al een beetje verheugen op nieuwe plannen. Al staat niets wat ik doe nog los van jou, Mikki. Er is naast het rouwen, een klein beetje ruimte voor doorleven gekomen. Wat niet zomaar inhoudt dat ik het er mee eens ben, dat het zonder jou moet zijn.

‘Jouw heerlijke schaterlach en tomeloze liefde gaan verloren als ik stil blijf staan.’

Ik ben regelmatig boos, wanhopig, diep verdrietig en gefrustreerd dat jij niet meer in de wereld bent. Maar jouw heerlijke schaterlach, eigenwijze grapjes en tomeloze liefde gaan verloren als ik stil blijf staan. Daarom ga ik proberen daarvan zoveel mogelijk uit te delen in het nieuwe jaar. Ik kan nu eenmaal niet terug, en daarom ga ik door. Maar ik laat je niet los, Mik. Je bent elke seconde verweven in mijn bestaan.

Nu met alle moed en liefde naar het nieuwe jaar.