Blog Esther | Onze eigen Dennisboom

‘Ik wil geen kerst’

Met tegenzin klap ik een deel van de achterbank plat en maak ik de auto zo leeg mogelijk. Bijna een onmogelijke taak, want zodra ik me omdraai ligt er alweer een lege beker, broodtrommel of een gymtas. Als de auto zo goed als leeg is, zet ik twee stuiterende kinderen erin. We gaan een kerstboom uitzoeken. Met lood in mijn schoenen stap ik in de auto. Ik wil helemaal geen kerstboom, ik wil geen kerst en ik wil al helemaal niet naar het tuincentrum om alleen een boom uit te zoeken.

Warme chocolademelk

Toen Dennis nog leefde verheugde ik me juist altijd op dat moment. We zochten samen een boom uit. Althans, als het aan mij lag liep ik uren rond te kijken naar de meest perfecte boom en Dennis pakte na een half uur zonder te kijken een boom uit de massa en daar gingen we. De boom bleek dan meestal ook nog eens de beste keuze. We dronken altijd nog even een beker warme chocolademelk en dan gingen we weer naar huis met onze kerstboom.

Nu heb ik al wel twintig bomen in mijn handen gehad en heb ik nog steeds niet de perfecte boom gevonden. Aan de kinderen hoef ik het niet te vragen. Die beginnen het behoorlijk zat te worden en hangen jengelend om me heen. Leuk hoor… een boom uitzoeken! Ik besluit het maar net als Dennis te doen. De eerstvolgende boom die ik in mijn handen heb, neem ik mee. Het blijkt een kromme boom met een kale plek in het midden. Ik kan dit niet hoor! En dus ben ik nog een half uur langer aan het zoeken naar de juiste boom.

‘Iedereen is in feeststemming terwijl ik alleen maar kan huilen.’

Eindelijk heb ik ‘m en kunnen we naar de warme chocolademelk. De kinderen zijn het wachten zo zat dat ze helemaal niet meer in het restaurant willen zitten. We besluiten maar naar huis te gaan en daar warme chocolademelk te maken.

Thuis smijt ik de boom in de schuur. Ik heb geen zin om ‘m op te zetten.

Speciale kerst

Diezelfde nacht lig ik wakker. Ik ben boos en verdrietig. Iedereen is in feeststemming terwijl ik alleen maar kan huilen.Ik wil geen kerst, geen oud en nieuw. Ik wil eigenlijk gewoon geen enkele dag zonder Dennis doorbrengen. Dennis hoort er gewoon bij. En terwijl dat door mijn hoofd gaat bedenk ik iets om er toch een speciale kerst van te maken.

De volgende ochtend bestel ik via internet de kerstballen die ik nodig heb voor onze speciale boom. Daarna print ik allemaal prachtige foto’s van Dennis. We zetten de boom op en ik laat wat plekken leeg voor de speciale ballen. De kinderen vinden het maar een kale boom. Ik kan niet wachten om te zien hoe ze zullen reageren op de speciale ballen.

Ze zijn binnen! Ik ga meteen aan de slag. Het zijn doorzichtig plastic kerstballen waar je zelf iets in kunt doen. Ik stop er een mooie foto van Dennis in en draai de kerstbal weer dicht. Inmiddels hangen er een stuk of tien ballen in de boom.

Een betere boom kunnen we ons niet wensen. Vanaf dat moment is het opzetten van de kerstboom elk jaar weer een speciaal moment. Wij zetten geen kerstboom of dennenboom op.

Wij hebben onze eigen Dennisboom.