Blog Bertine – Een speciaal boekje

10 maart 2017 · 00:28| Leestijd:3 min

Update: 21 februari 2025 · 13:56

Bertine is bang dat ze haar herinneringen aan Daan kwijt raakt. Maar ze vraagt zich ook af of Isa en Thijn, later als ze groot zijn, hun broer nog zullen herinneren. Weten ze dan nog wel precies hoe Daan was?

Praten over Daan

Als ik nu met Isa over Daan praat, weet ze precies hoe hij was. Het voelt fijn om met haar over Daan te praten. Dan lijkt het zelfs nog alsof hij er nog is. Maar als Thijn ’s avonds op zijn hoofd valt, komen er ook nare herinneringen boven.

“De angsten zitten diep”

Gelukkig valt de schade mee, maar er zit een flinke snee boven zijn oog. Ik bel de huisartsenpost, Thijn kan er heen om het wondje te laten lijmen. Ik blijf met Isa thuis. We zitten samen op de bank als ze opeens ontzettend begint te huilen. “Weet je nog mam? Daan ging toen ook ’s avonds naar het ziekenhuis, maar hij is toen niet meer thuis gekomen.” Ik zie het verdriet en de angst. De herinneringen komen boven. Ze weet wel dat het met Thijn heel erg mee valt, maar de angsten zitten diep, ook bij mij.

Alleen maar slechter

Ik probeer haar te troosten. Ik begrijp haar zo. Het is ook een vreselijke zomer geweest voor ons. Negen weken lang lag Daan in het ziekenhuis en het ging alleen maar slechter met hem. De leukemie was terug, hij kreeg een herseninfarct en kon daardoor niet meer praten en lopen. En dan als hij eindelijk naar huis mag is dit niet omdat het beter gaat, maar komt hij thuis om te sterven. Wat missen we Daan en het gemis is alleen maar meer en meer aan het worden.

Samen

Ik noemde Daan en Isa altijd Jip en Janneke. Ze waren zoveel samen. Er zijn ook zoveel mooie herinneringen! Altijd was Daan de grote broer voor haar. Ze konden samen lachen en altijd veel plezier maken. Hij ging altijd voorop, zij achter hem aan. Zij hielp Daan, als dat nodig was. Samen waren ze sterk.

Een speciaal boekje

Isa gelooft mij niet als ik zeg dat ze later misschien niet zoveel meer weet van alles wat ze met Daan beleefde. Tja, ik weet dat natuurlijk niet zeker. Maar ik denk dat ze toch wel veel zal vergeten. Ik geef haar een boekje, speciaal gekocht voor haar. In dit boekje kan ze alles over Daan opschrijven. Zodat al ze later groot is, haar herinneringen over Daan terug kan lezen in dit speciale boekje. Veilig opgeschreven om nooit meer te vergeten!