Birgit vraagt zich af: Hoe kom ik de feestdagen door?

Hoe kom ik de feestdagen door na het overlijden van mijn moeder?

Ik kijk er niet echt naar uit. Die feestdagen. De dagen zijn donker en grauw en we zijn dit jaar voor het eerst niet compleet. Nee, van mij mag het snel weer voorjaar worden.

De feestdagen begonnen voor ons als gezin altijd op 30 november. Dat is namelijk de verjaardag van mijn moeder. Daarna is het dan al snel Sinterklaas, gevolgd door de verjaardag van mijn vader, kerst en oud & nieuw. Een drukke maand die we – met aanhang – altijd graag bij mijn ouders thuis vierden. Maar nu wens ik dat deze maand al voorbij is.

De verjaardag van mijn moeder

Daar sta ik dan met mijn bos rozen om 18 uur op een pikdonkere begraafplaats. Mijn moeder is jarig en hier ligt ze. Hier en daar is een lichtje te zien van een lantaarntje op een graf. De hele dag loop ik al met een onbestemd gevoel rond, maar nu word ik echt verdrietig. Wat een trieste bedoening.

Snel verlaat ik de begraafplaats om bij mijn vader te eten. Ik ben blij dat we er allemaal zijn. Nou ja, mijn moeder natuurlijk niet, maar de rest wel. We eten met elkaar en mijn onbestemde gevoel verdwijnt. Mijn moeder is er niet meer. Maar met elkaar rooien we het wel.
Voor mijn vader is het heftiger, want wij gaan naar ons eigen huis en hij blijft in een leeg huis achter. Ik vind het nog altijd moeilijk.

De kerstdagen zonder mijn moeder

Binnenkort breken de kerstdagen aan. Iedereen komt in feeststemming. De kerstontbijtjes, borrels en vieringen op het werk, in de kerk en andere plekken staan ingepland. Maar voor mij is kerst veranderd. Ik wil het nog steeds graag vieren. Het is immers ook de dag waarop we vieren dat Jezus is geboren en dat is voor mij persoonlijk ook belangrijk. En ook vind ik het belangrijk om kerst nog steeds samen met mijn familie te vieren.

Maar ik zie er ook tegenop. Want, kerst zal nooit meer zijn zoals vroeger. Mijn moeder is er niet meer bij. De spil van het gezin is weggevallen en dat is merkbaar. Het kost meer moeite om de boel bij elkaar te houden.

De invulling van de kerstdagen hebben we al gepland.
Op 24 december komen we met het gezin (en aanhang) bij elkaar en zetten de traditie met de cadeautjes voor elkaar voort. Ik weet niet hoe het gaat voelen zonder mijn moeder erbij, maar ik ben er wel blij mee dat we dit blijven doen.
1e Kerstdag ben ik thuis en sluit mijn zusje zich na de kerkdienst bij mij en mijn man aan. Lekker spelletjes doen en met elkaar een kerstdiner voorbereiden.
Op 2e Kerstdag gaan we naar mijn schoonfamilie. Het zijn echt lieve schatten. Maar het gekke is dat ik tegen deze dag misschien nog wel het meest op zie. Gezellig doen en geconfronteerd worden met goedbedoelde vragen hoe het nu gaat: mijn eerste kerst zonder mijn moeder. Ik weet niet goed hoe ik daar mee om moet gaan. Maar… misschien valt het mee.

Oud & nieuw

Voor het vieren van Oud & nieuw hebben mijn man en ik nog geen plan. Al komt dit ook doordat ik zwanger ben en tegenwoordig extreem vroeg in mijn bed lig. Of, hoe en met wie we het gaan vieren weten we nog niet. Maar onze hoop voor het nieuwe jaar is dat het in het teken zal staan van Nieuw Leven.