Vrouwen rouwen anders dan mannen en dat is oké
Hoe ga jij als vrouw om met je verdriet om een overleden dierbare? Ieder mens rouwt op een eigen manier en daarbij zijn er ook verschillen tussen hoe mannen en vrouwen verdriet verwerken. Ingewikkeld? Soms wel, vinden Peter & Petra, maar zij hebben ook ontdekt dat verschillend rouwen goed naast elkaar kan bestaan.
Ruimte geven
Wilfred, de zoon van Peter en Petra Buijze, overlijdt op 26-jarige leeftijd bij een eenzijdig ongeval met zijn scooter. Peter: “We merkten al snel dat we op andere manieren verdrietig zijn.” Dit kan een gevoel van paniek geven, bijvoorbeeld als de één verdrietig is en de ander op dat moment niet.
“Ik wil niet dat deze verschillen ons uit elkaar drijven”
Petra beaamt dat zij en Peter verschillend zijn: “We wisten al van elkaar dat we anders waren, en dus ook in het rouwen. Dit merkten we de eerste dagen na Wilfreds overlijden al. Juist in die begintijd heb ik steeds gezegd: ik wil niet dat deze verschillen ons uit elkaar drijven.” Peter: “Waar het nodig is, hebben we elkaar meer en meer ruimte leren geven.” Petra vult aan dat ze deze verschillen heel bewust benoemd hebben. Herkennen en erkennen. “We hebben ook echt bewust tegen elkaar gezegd dat we elkaar de ruimte willen geven.”
Voor Petra is schrijven een manier om haar verdriet te verwerken. Zo schreef ze bijvoorbeeld deze brief aan haar zoon Wilfred. Ook heeft Petra een serie blogs voor Ik mis je geschreven.
Bewust genieten
Peter en Petra zijn door het verlies van hun zoon het leven anders gaan waarderen. Petra: “Het leven is voor ons zoveel belangrijker geworden. We weten nu dat het elk moment afgelopen kan zijn. Daarom genieten we juist heel erg van wat we hebben.”
Peter en Petra zijn te zien in de Ik mis je-uitzending van zondag 25 februari. Daar vertellen zij hoe zij samen het verdriet van het gemis van hun zoon Wilfred dragen.
Bekijk hier het fragment
Daan Westerink: doeners en voelers
Ook rouwdeskundige Daan Westerink erkent dat mannen anders rouwen dan vrouwen. Er wordt gezegd dat het vaak de vrouwen zijn die willen praten en dat mannen afleiding zoeken. Maar iedereen is uniek en rouwt dus ook op een eigen manier.
In de wereld van rouw heb je doeners en voelers en vele varianten daarop, zegt Daan Westerink. De meeste mensen die een boek schrijven over rouw, zijn voelers. En die benadrukken het belang van praten over je verlies. Maar dat vrouwen over het algemeen meer praten over hun gevoel, betekent niet dat mannen en vrouwen die niet praten niet rouwen of dat ze gevoelloos zijn. Het is zoals Johan Cruijff ooit terecht opmerkte: je gaat het pas zien als je het doorhebt. Je kunt je gevoelens op veel meer manieren uiten dan door erover te praten. Maar dat moet je wel willen zien.
Elkaar steunen
Je steunt elkaar door geen oordeel hebben over hoe de ander met zijn of haar verdriet omgaat. Moedig elkaar dan ook juist aan om op een eigen manier je verdriet de ruimte te geven.
Daan Westerink : “Rouwen is roeien met de riemen die je hebt. Een balans zoeken tussen voelen en doen. Om niet te blijven hangen in je gevoel of in juist de vermijding van het gevoel, is het belangrijk dat je, man of vrouw, jongen of meisje, het doen en voelen afwisselt. Dan weer lekker afleiding zoeken, dan weer de confrontatie met het verlies opzoeken. En alle variaties daarop. Daar is helemaal niets mis mee.”
