Navigatie overslaan
EOIk Mis Je
Aflevering Bid, Bedank, Bewonder – 23 november Auteur Jan Siebelink (87) was 59 jaar samen met zijn vrouw Gerda, tot zij in de zomer van 2024 overleed. Na haar verlies worstelde Jan met schrijven, maar drie maanden later zet hij toch zijn eerste zinnen op papier: “Ik heb haar eigenlijk weer een beetje tot leven gebracht.”.

Jan Siebelink over het verlies van zijn vrouw: ‘Ik ga het huis niet uit, zodat ik niet thuis hoef te komen’

Aflevering Bid, Bedank, Bewonder – 23 november

vandaag · 17:00| Leestijd:3 min

Update: vandaag · 17:00

Afbeelding van Dana van Straten
Geschreven doorDana van Straten

Auteur Jan Siebelink (87) was 59 jaar samen met zijn vrouw Gerda, tot zij in de zomer van 2024 overleed. Na haar verlies worstelde Jan met schrijven, maar drie maanden later zet hij toch zijn eerste zinnen op papier: “Ik heb haar eigenlijk weer een beetje tot leven gebracht.”

“Gerda was een stijlvolle vrouw en ze was geneigd tot perfectionisme,” vertelt Jan in de aflevering van Bid, Bedank, Bewonder aan presentator Marleen Stelling. “Zij was veel nuchterder dan ik en stond praktischer in het leven. Ik ben vaak gehaast, druk en nerveus, maar bij haar kan ik mezelf zijn.” Jan zit op de bank, in het huis dat hij en Gerda meer dan vijftig jaar geleden samen inrichtten. Na zoveel jaren samen, voelt het verlies als een grote leegte in zijn leven. “Opeens ben ik alleen en in de eerste maanden na haar verlies voelde ik me vervreemd van mijn eigen huis.”

“Ik voelde mij gedesoriënteerd en ik was gewoon de weg kwijt. Normaal speelde Gerda altijd de piano in de woonkamer, terwijl ik boven in mijn studeerkamer ging schrijven. We waren samen een geheel.” Het lukt hem daarom na Gerda’s overlijden niet om zijn verlies onder woorden te brengen, iets wat hem anders zo natuurlijk afgaat. Totdat hij wordt gebeld door een vriend, die hem aanspoort om zijn pen toch weer op te pakken: “Hij zei tegen mij: ‘Je bent haar kwijtgeraakt, maar in zekere zin heb je haar weer teruggekregen, want je bent er nu verantwoordelijk voor dat mensen haar herinneren.’”

De eerste zinnen

Jan gaat aan de eettafel zitten en kijkt om zich heen: “Het licht van de straatlantaarn viel door het raam op de piano en de foto’s van de kinderen en kleinkinderen die daarop staan. Ik nam als het ware afstand tot alles wat om mij heen was en ik schreef een eerste zin op papier.”

Zodra het begin is gemaakt, komt de vaart erin: hij slaat na een paar zinnen het blad om en schrijft op een nieuw vel verder. Het resultaat is een rouwjournaal, waarin Jan terugkijkt op het leven met Gerda en zijn verlies. “Vaak ga ik het huis niet uit, zodat ik niet thuis hoef te komen, want het is niet leuk meer om thuis te komen.” 

Een levende herinnering

Jans rouwjournaal is een eerbetoon aan zijn geliefde. “Ik denk dat Gerda het boek heel mooi had gevonden,” vertelt Jan. “Ik heb haar eigenlijk weer een beetje tot leven gebracht.”

 

Kijk hieronder naar de volledige aflevering van Bid, Bedank, Bewonder, waarin Jan de begraafplaats van Gerda bezoekt en vertelt hoe Gerda levend blijft via zijn herinneringen.

Deel dit artikel:

Meest gelezen

Lees ook