Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Tim Overdiek: ‘Ik deed mij sterker voor dan ik was’

11 september 2019 · Leestijd 6 min

Hoe rouw je als man? ‘Het is misschien wel het moeilijkste voor de man om te accepteren dat je het soms gewoon even niet weet’, vertelt schrijver en therapeutisch coach Tim Overdiek.

Als 13-jarige jongen verliest Overdiek zijn vader. Tien jaar geleden werd zijn vrouw Jennifer aangereden door een motoragent, waarna zij overlijdt. In die tijd ontdekt Overdiek dat er genoeg is geschreven over rouw, maar niet over en door mannen. Daarom schrijft hij samen met mannencoach en therapeut Wim van Lent het boek Als de man verliest, over hoe mannen omgaan met tegenslag en rouw. Tijd voor wat vragen.

Is er niet al genoeg over rouw geschreven?
Tim Overdiek: ‘Toen mijn vrouw Jennifer stierf, zocht ik naar boeken die me konden vertellen hoe ik met mijn verdriet moest omgaan. Ik stuitte vooral op boeken over vrouwen en door vrouwen. Ik had er veel steun aan, want veel was herkenbaar voor mij in dat eerste jaar. Maar mannen doen het toch ook heel anders in sommige opzichten, dat was voor mij de reden om in 2010 mijn dagboek Tranen van Liefde te publiceren.

Begrip

Als de man verliest is daar in zekere zin een vervolg op. Niet alleen delen we veel ervaringen van mannen die met tegenslag te maken krijgen, maar ook leggen we uit waarom vrouwen soms op een andere manier dan mannen rouwen. Co-auteur Wim van Lent vult aan: ‘Ons doel is meer begrip te krijgen voor de specifieke manier waarop mannen met tegenslag, verdriet, schaamte, angst en rouw omgaan.’

Overdiek: ‘Ik had dit boek graag tien jaar geleden onder mijn neus geduwd gekregen. Want ik prutste soms maar wat aan zonder enig idee te hebben wat ik eigenlijk aan het doen was. Hulp vragen deed ik niet. Ik deed mij sterker voor dan ik werkelijk was. Nu weet ik waarom, en hoe het anders kan.’

Mannen willen controle en oplossingen, staat er in jullie boek. Hoe ging jij daarmee om?
‘Dat vind ik nog steeds lastig’, zegt Overdiek. ‘Typisch mannelijk, want ik denk automatisch aan oplossingen als er iets in mijn leven gebeurt waarbij ik de controle verlies. Terugpakken die handel, is mijn eerste beweging. Het was dan ook gekmakend bij vlagen dat ik het verlies van mijn vrouw, de moeder van onze kinderen, op een of andere manier niet kon herstellen. Pas toen ik de opleiding tot therapeutisch coach ging volgen, ontdekte ik dat mannen moeten leren verduren.’

‘Dé man’ bestaat niet

Volgens Van Lent is het belangrijk vast te stellen dat de ‘de man’ niet bestaat. Iedereen rouwt op eigen en unieke wijze. ‘Maar mannen zijn meer geneigd hun pijn en ongemak te vermannen. Simpelweg omdat het uiten van ongenoegen, stress en pijn niet bij het heersende manbeeld past.’

‘Het is misschien wel het moeilijkst voor de man om te accepteren dat je het soms gewoon even niet weet’

Overdiek deelt deze mening: ‘Mijn onmacht van toen zie ik terug bij veel mannen in mijn praktijk. Dan vertel ik ze hoe ik niet in staat was mijn verliessituatie te fiksen. Dat ik me soms verloor in compensatiegedrag, om maar niet de pijn van mijn verlies te hoeven voelen. Denk aan drank en vrouwen: heel fijn om jezelf mee te verdoven. Het is misschien wel het moeilijkste voor de man om te accepteren dat je het soms gewoon even niet weet. Dat je in zo’n ondraaglijke situatie alles uit de kast moet halen om… niks te doen.’

Wat was voor jou het meest helpend nadat je vrouw was overleden?
‘Het eerste wat in me opkomt, is de enorme steun van mijn werk’, vertelt Overdiek. ‘Ik had indertijd een leidinggevende functie bij NOS Nieuws, waardoor ik meestal zeven dagen in de week bezig was en ook ’s avonds altijd bereikbaar. Doe wat je moet doen en neem alle tijd die je nodig hebt, was de boodschap. Dat gaf me zoveel rust. Door dat vertrouwen voelde ik al snel weer de behoefte om mijn gezicht te laten zien op het werk. In mijn eigen tempo kon ik weer aan de slag.’

‘Natuurlijk was het bijna niet te doen. Je kunt niet 100 procent alleenstaande ouder zijn en je ook 100 procent op je werk storten. En na een half jaar was het terecht dat mijn baas me vroeg of ik deze verantwoordelijkheid weer waar kon maken. Nee dus, maar ik wilde het hoe dan ook proberen. Menselijke steun is onontbeerlijk. Als die er niet is, dan krijg je als nabestaande klap op klap.’

Hoe heb jij leren delen over je verdriet?
‘Ik wist dat ik het anders zou gaan doen dan in 1978, toen overleed mijn vader aan een hartaanval. Hij was 55 jaar, ik dertien. We hebben niet echt gerouwd, en dan druk ik me nog beleefd uit. Er werd gewoon nauwelijks over gesproken. Het leven ging door, en je kon het er maar beter niet te veel over hebben. Heel bizar, maar zo ging dat toen, in ieder geval in mijn omgeving.’

Praten over verdriet

Terwijl het zo goed is voor jongens om te praten over verdriet, stelt Van Lent. ‘Niet alleen vaders en andere belangrijke mannen in hun buurt kunnen voor jongens hierin een voorbeeld zijn. Ook sporthelden, of bijvoorbeeld prins William die in een video met de Engelse bondscoach en vier stervoetballers over emoties en problemen in hun leven praat. Dat helpt jongens en mannen, al is het maar omdat ze herkenning en erkenning ervaren.’

‘De tranen gingen stromen en bleven stromen’

‘Na de dood van Jennifer ging het inderdaad anders’, vervolgt Overdiek. ‘Ik heb niet echt geleerd mijn verdriet te delen, maar de tranen gingen stromen en bleven stromen. Het verbaasde me, het kwam gewoon. Het was niet te stoppen. Soms schrok ik daarvan, maar het was goed om te doen. Alles mocht er zijn bij mij en bij mijn kinderen. Het ongeloof, de woede, de shock en de ontkenning.

Lachen

En de tranen, soms moest ik even naar een andere kamer want ik wilde mijn kinderen niet te veel opzadelen met mijn verdriet. Ik herinner me dat we een paar maanden na het overlijden van Jennifer Sinterklaas vierden. We waren blij, maar ik was ook heel verdrietig. Op dat moment besloot ik mijn tranen te bewaren voor een later moment.

Als de man verliest

Natuurlijk mochten mijn kinderen mij zien huilen, soms deed ik dat ook bewust, maar als hun ouder moesten ze ook op me kunnen bouwen. Ik wilde niet dat ze zich zorgen om mij zouden maken. Verdriet en pijn waren nodig om ook te beseffen dat we konden lachen en dat de wond zou genezen.’

Als de man verliest, omgaan met tegenslag, verdriet en rouw van Tim Overdiek en Wim van Lent verschijnt op 1 oktober 2019.

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--