Wat doe je als leraar als je verdriet hebt? Laat je het zien aan je klas of niet? Docent Pascal Cuijpers stond onlangs voor dit dilemma door een vraag van een leerling…
Oma overleden
Drie dagen voor het betreffende lesuur was Cuijpers’ oma overleden. De oma bij wie alles mocht – hutten bouwen, verstoppertje spelen en op het behang tekenen. Maar na een buikoperatie was ze overleden. Logisch dus dat de leraar verdrietig was, al liet hij dat in eerste instantie niet aan zijn leerlingen zien.
Verdriet in de klas
‘Bent u moe?’ vroeg een leerling aan Cuijpers. De leraar kiest ervoor om te vertellen wat er de afgelopen dagen gebeurd was en wie hij miste. De leerlingen reageren vol begrip en sympathie. Cuijpers concludeert dat door zijn kwetsbaarheid te delen met de klas, de onderlinge band versterkt wordt. Hij voelt zich niet alleen zelf gesteund en erkend in zijn verlies, maar het zorgt ook voor herkenning en kwetsbaarheid in de klas. En dat is ook op school enorm belangrijk. Het zorgt voor meer vertrouwen, beseft Cuijpers.
Lees hier het hele artikel in het Parool.
Verdriet en kinderen
Voor veel volwassenen is het lastig hun verdriet te laten zien aan kinderen. Ze zijn bang kinderen ermee te belasten. Herken je dit? Wat laat jij zien aan kinderen?
