Nanda’s vader en stiefmoeder zaten in vlucht MH17: ‘Jij blijft altijd mijn kleine meisje’
Hoe ga je om met verdriet en rouw als je ver weg woont van je familie? Nanda Tournier weet er alles van. Haar vader en zijn vrouw waren met vlucht MH17 onderweg naar Nieuw-Zeeland, waar Nanda woont. Maar ze kwamen nooit aan.
Nieuw-Zeeland
Donderdag 17 juli 2014 staat bij Nanda Tournier in het geheugen gegrift. Die dag waren haar vader en zijn vrouw met vlucht MH17 onderweg van Schiphol naar Nieuw-Zeeland, waar Nanda woont. Voor het eerst sinds een jaar zou ze hen weer zien. En daar verheugden Nanda en haar twee kinderen zich enorm op.
‘Ik had vooral zin om weer samen te zijn’, vertelt Nanda (41), die in 2013 met haar Nieuw-Zeelandse man naar zijn geboorteland emigreerde.
Neergeschoten
Maar Henk en Ineke zouden nooit aankomen in Nieuw-Zeeland. Nanda vertelt hoe die nacht de telefoon ging. ‘We namen niet op, want we sliepen. Maar de telefoon rinkelde weer. Ik zei tegen mijn man: “Neem maar op; voor hetzelfde geld is het vliegtuig neergestort”. Het bleek mijn zwager te zijn. Even later hoorde ik mijn man zeggen: “Wat? Neergestort? Neergeschoten?”
Nanda raakte in paniek. ‘Mijn lijf trilde, ik was helemaal in shock. Ik dacht dat ik gek werd en riep: “Nee, nee, nee!” Het was zo ongelooflijk. Zo onvoorstelbaar. Ik was er gewoon ziek van.’
Kapot
Tegelijkertijd wist ze dat er geen overlevenden zouden zijn. ‘Ik bleef maar in mijn hoofd zeggen: ze zijn dood, ze zijn dood. Ik was er zo kapot van. De wereld stond echt stil voor mij. Hoe moesten we nou verder?’
‘Mijn lijf trilde, ik was helemaal in shock.’
Ze herinnerde zich de laatste woorden die haar vader een jaar eerder tegen haar had gezegd op Schiphol, toen het gezin naar Nieuw-Zeeland vertrok. “Je blijft altijd mijn kleine meisje”. Nanda: ‘En zo voelde ik me de eerste dagen na de ramp: een klein meisje dat alleen maar haar papa wil zien.’
Slachtofferhulp
De eerste weken sliep ze heel onrustig, omdat ze wachtte op nieuws. ‘Achteraf gezien had ik misschien om slachtofferhulp moeten vragen. Ik was zo aan het tobben en voelde me soms zo alleen.’
Contact met instanties had Nanda nauwelijks. Dat liep via haar zus en oom in Nederland. Wel belde de burgemeester van Capelle a/d IJssel, de woonplaats van Henk en Ineke. ‘Dat vond ik erg aardig en meelevend van hem’, zegt Nanda.
Bij iedere kist die voorbijkwam, dacht ik: Zou dat pa of Ineke zijn?
Televisiekijken kon ze eerst niet, omdat ze de beelden van het vliegtuigwrak te heftig vond. Bovendien was het neerhalen van MH17 al snel geen nieuws meer in Nieuw-Zeeland. Via internet heeft ze gezien hoe de stoffelijke resten aankwamen in vliegtuigen op vliegbasis Eindhoven.
‘Mijn buurvrouw had een goede internetverbinding. Zat ik daar in de keuken achter een laptop te janken. Want bij iedere kist die voorbijkwam, dacht ik: Zou dat pa zijn of Ineke?’ De stoet met mensen langs de weg vond Nanda heel bijzonder. ‘Het medeleven van al deze onbekende mensen.’
Crematie
Nadat Henk en Ineke waren geïdentificeerd, regelde de familie in Nederland de crematie – waarvoor Nanda hen erg dankbaar is. Onderweg in het vliegtuig naar Amsterdam was Nanda erg emotioneel. ‘Het voelde alsof ik hun laatste momenten herbeleefde.’ De uitvaart zelf vond Nanda ‘supermooi’. ‘Ongelooflijk hoeveel mensen er waren.’
‘Het voelde alsof ik hun laatste momenten herbeleefde.’
Enkele weken na de crematie heeft haar nicht Danielle een deel van de as van Henk en Ineke naar Nanda gebracht. ‘Die hebben we hier uitgestrooid. Zo voelde het alsof ze toch in Nieuw-Zeeland waren aangekomen.’
MH17
Nanda volgt het strafrechtelijk onderzoek naar de ramp met vlucht MH17 zo goed mogelijk. Ze vindt het heel belangrijk dat de daders worden berecht. Half juni maakte het internationale onderzoeksteam JIT de namen en foto’s van de vermoedelijke daders bekend. ‘Op zo’n moment zeg ik heel veel lelijke woorden. De daders moeten boeten voor wat ze mijn vader en Ineke hebben aangedaan. Maar vooral voor het afnemen van zoveel onschuldige kinderlevens.’
‘Zo verdrietig heb ik me nog nooit gevoeld.’
Hierover is Nanda vreselijk boos geweest in het begin. ‘Woedend. Dat ben ik nog wel eens. En ook heel verdrietig. Zo verdrietig heb ik me nog nooit gevoeld.’
Schuldig
Maar ze heeft ook opluchting gevoeld. Namelijk toen ze hoorde dat de slachtoffers niets bewust hebben meegemaakt van de ramp. ‘Ik zou het vreselijk hebben gevonden als mijn vader en Ineke bang zouden zijn geweest.’
De afgelopen jaren waren erg zwaar voor Nanda, omdat er veel verschillende rouwprocessen door elkaar liepen. Eerst het verdriet vanwege de emigratie naar Nieuw-Zeeland. Een jaar later de vliegtuigramp. Nog een half jaar later de scheiding tussen Nanda en haar man.
‘We hadden elk ons eigen rouwproces, maar konden elkaar niet helpen. Ook voelden we ons allebei erg schuldig. Wij waren tenslotte de reden dat Henk en Ineke naar Nieuw-Zeeland zouden komen.’
Eenzaam
Tijdens zo’n heftige periode ver weg zijn van je familie, was – en is – heel moeilijk voor Nanda. ‘We woonden hier nog geen jaar en kenden maar weinig mensen. Ik miste mijn zus, andere familie en goede vrienden. Ik voelde me toen erg eenzaam’, vertelt Nanda. ‘En nu nog wel eens, bijvoorbeeld als ik nieuwe mensen ontmoet. Ze vragen altijd of je je familie mist. Dan moet ik het hele verhaal opnieuw vertellen. Vaak weten mensen niet eens over welk vliegtuig ik het heb. Dat vind ik best moeilijk. In Nederland is MH17 gewoon een begrip.’
‘Ik heb weer plezier in het leven.’
Ondanks de moeilijke tijd, gaat het nu een stuk beter met Nanda. Ze heeft haar draai gevonden in Nieuw-Zeeland. ‘In het begin dacht ik nooit meer gelukkig te kunnen worden. Maar dat ben ik nu wel. Ik heb weer plezier in het leven, een leuke baan als klassenassistent, twee lieve kinderen en een fijne partner.’ Met hem gaat ze op 17 juli naar Sydney om samen met Australische nabestaanden een stil protest te houden bij het Russische consulaat.
Onvoorwaardelijke liefde
Aan haar vader denkt ze nog elke dag. Wat ze het meeste van hem mist? ‘Zijn onvoorwaardelijke liefde voor mij en de kinderen. Ik weet hoe moeilijk hij het vond dat wij zijn geëmigreerd. Dat heeft hem erg veel verdriet gedaan.’ Nanda hoopt dat haar vader en Ineke gelukkig zijn, waar ze ook zijn. ‘Samen met de mensen die hen zijn voorgegaan.’
Speciale uitzending Ik mis je – Vijf naar na MH17
Op zaterdag 13 juli vertellen Jaap en Diana Westerveld over hun herinneringen aan Henk en Ineke in een speciale uitzending van Ik mis je. Ineke is de zus van Jaap. Deze uitzending staat in het teken van vijf jaar na de MH17-ramp. Presentatoren Minella en Arjan spreken ook Peter van der Meer, die zijn drie dochters verloor en luchtmachtpiloot Dick van Gasteren. De uitzending is te zien op zaterdag 13 juli 2019, om 18:05 uur op NPO 2.
Wil je op de hoogte blijven van deze bijzondere uitzending en de extra’s bekijken die niet op tv te zien zijn? Meld je dan aan bij deze speciale Facebookpagina. Of neem een kijkje op ons Instagramaccount.
