‘We gingen van een prachtige bruiloft naar een dubbele begrafenis’

19 september 2023 · Leestijd 6 min

· ·

Het is 12 mei 2010 wanneer Karel op zijn werk wordt gebeld. Het vliegtuig waarin zijn dochter Linda en kersverse schoonzoon Jeffrey zaten, blijkt verongelukt in Tripoli. Toch gaat Karel door in het leven. ‘De dood kan een lichaam wegnemen, maar de band die ik met mijn dochter heb, blijft.’

Linda (26), die volledig Linda Desiree heet, groeit op in Papendrecht samen met haar zusje Kristel. “In Linda’s volledige naam zit het woord desire. Dat betekent verlangen,” begint Karel trots. “We hebben een aantal jaar moeten wachten voordat mijn toenmalige vrouw zwanger werd. Ze is geboren op 14 februari, op Valentijn.” Karel is zo blij, dat hij de radio belt. “Ik wilde dat heel de wereld wist dat Linda geboren was.”

Schot in de roos

Linda en haar vader Karel zijn echte soulmates: in haar kindertijd duiken ze samen de natuur in, maar ook als volwassenen weten ze elkaar altijd te vinden. “Ze nodigde mij een keer uit om voor de kinderen van haar klas iets voor te lezen. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe ze met die kinderen omgaat.” Karel vergeet het nooit meer.

Wanneer Linda de Zeeuwse Jeffrey ontmoet, blijkt dat een schot in de roos. Het stel gaat samenwonen in Papendrecht en stappen in het huwelijksbootje. “Het was vroeg in het seizoen, maar prachtig weer. Haar klas was erbij, ze hadden een Engelse bus geregeld waar de gasten in vervoerd werden en het feest was in een prachtig kasteel.” Een droombruiloft, vindt Karel. Dat het nog geen maand later zo anders zou lopen, is niemand zich van bewust.

Huwelijksreis

Bij een droombruiloft hoort een prachtige huwelijksreis. Het stel vertrekt naar Zuid-Afrika, terwijl Karel en zijn vrouw op hun huis passen. Met de sleutel en alle instructies op zak, neemt hij afscheid. Ze zwaaien enthousiast terwijl Karel en zijn vrouw de auto in stappen. “Ineens wilde ik een extra knuffel en ben ik teruggelopen om die te gaan halen. Misschien was dat toch een soort voorgevoel.”

'Ze belde me op en zei: Pap, ik ben zo gelukkig hier'

Tijdens de groepsreis van Linda en Jeffrey maakt het stel veel nieuwe vrienden. Het is een echt avontuur. Karel: “Ze bezochten de lokale bevolking, maakten een safari en gingen naar een dolfijnenshow.” Zo krijgt Karel indrukwekkende foto’s van Linda, stralend vlak voor een enorme olifant. “Linda belde mij op en zei: ‘Pap, ik ben hier zo gelukkig. Ik weet niet of ik nog gelukkiger kan worden.’ Achteraf gezien een heel opvallende uitspraak.”

Wanneer hun reis voorbij is, vliegen Linda en Jeffrey van Zuid-Afrika naar Libië. Daar moeten ze overstappen op een vlucht terug naar Düsseldorf maar die vlucht zal het jonge stel nooit halen. “Door een menselijke fout bij de bemanning, ging het helemaal mis,” zegt Karel emotioneel. Het vliegtuig waar Linda en Jeffrey in zitten, crasht tijdens de landing. Er is maar één overlevende.

Machteloos gevoel

Ondertussen is het in Nederland tien uur in de ochtend. Karel is nietsvermoedend aan het werk, als zijn telefoon gaat. Dan hoort hij dat het vliegtuig met zijn dochter en kersverse schoonzoon is verongelukt. Karel: “Ik gaf een enorme kreet en wist het even niet meer.” Een collega brengt Karel naar huis, waar de rollercoaster pas echt begint. “Er kwam Slachtofferhulp, en lotgenotenrechercheurs kwamen ons helpen en begeleiden. We gingen van een prachtige bruiloft naar een dubbele begrafenis.”

Karel reist zo snel mogelijk naar Libië, samen met zijn vrouw, Linda’s moeder en andere nabestaanden. Wanneer Karel om zich heen kijkt in het rampgebied, ziet hij de wrakstukken van het vliegtuig van zijn dochter, verspreid over honderden meters woestijnland.

“Dan weet je wel wat er gebeurd is. Ik kreeg een heel machteloos gevoel.” Samen met de andere nabestaanden, zoekt Karel naar iets van herkenning. “Kledingstukken, bijvoorbeeld, of camera’s.” Sommige nabestaanden vinden iets, Karel niet. “Toch heeft het geholpen om het te kunnen verwerken.”

Bijzondere foto

Tussen de resten van het toestel wordt inderdaad een aantal camera’s gevonden. Op één van de foto’s, blijkt Linda te staan. “We hebben geen idee wie de foto heeft gemaakt. Op de foto zie je Linda met een dolfijn bij de dolfijnenshow. Sindsdien heeft de dolfijn wel een speciale betekenis voor mij. Ze komen nu ook vaker op mijn pad.”

Bij een grote herdenking van alle slachtoffers in Den Haag, zingt dochter Kristel een lied van Willeke Alberti, Samen zijn. “Ze zong het ook op de begrafenis.” Kristel en Karel staan samen op het podium. Tegenover hen zitten een paar honderd mensen, waaronder de koningin en Balkenende. “Kristel ging zingen, maar na een aantal seconden viel het geluid weg. Ze zong zo’n twintig seconden a capella tot de muziek weer aanging. Dat moment was zo emotioneel, ik liet tranen met tuiten van ontroering.”

Flessenpost

Karel heeft een bijzondere herinnering aan Linda’s vijfentwintigste verjaardag, een jaar voor het ongeluk. Die herinnering is verwerkt in het graf. “Ik had haar een vader/dochter-dag cadeau gedaan. We gingen naar Scheveningen, bekeken het plafond in het Kurhaus en eindigden op het strand. We hadden een fles bij ons, waar we beiden een zelfgemaakt gedichtje in deden. De fles heeft Linda vanaf het puntje van de pier met een grote zwaai in zee geworpen.” Op het graf van Linda en Jeffrey, staat een tekening van de fles.

Wanneer Karel in 2014, vier jaar na het ongeluk, besluit een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en Finisterre te lopen, hoopt hij de fles op het strand te vinden. Dat gebeurt niet, maar Karel krijgt wel andere mooie bevestigingen van Linda.

Terwijl hij tuurt naar de zee, denkt Karel namelijk: “Linda, je gaat me toch niet ook nog dolfijnen laten zien?” Maar de zee blijft leeg.“Ik liep met andere pelgrims naar een vuurtoren met een restaurant, maar het bleek gesloten. Ineens zag ik aan de poort twee beelden van dolfijnen. Voor mij viel alles als een puzzel in elkaar. Ik voelde mij ongelofelijk met Linda verbonden.”

Dankbaar

Als Karel aan Linda denkt, doet hij dat vaak met een glimlach. ‘Het verlies is dramatisch, maar onze band gaat de dood voorbij. Linda was prachtig van binnen én van buiten.” Voor Karel zal Linda altijd dichtbij hem blijven. “Ze is er fysiek niet meer, maar ik heb nooit een totaal verlies gevoeld.”

Karel is ook een christen en hij gelooft in God en de hemel. Linda was dat niet. “Ik vraag me dan weleens af, komt ze in de hemel? Maar daar ga ik niet aan twijfelen. Voor mij heeft zij de hemel verdiend.”

Marchi (27) verliest haar adoptieouders: ‘Eigenlijk werd ik voor de tweede keer wees’