Blog Sanne | De nachtmerries van mijn zoontje
18 maart 2019 · 10:51
Update: 5 februari 2025 · 11:11
De zoon van Sanne heeft last van nachtmerries. Dromen over doodgaan, over dat alles mis gaat. En dat hij uiteindelijk alleen overblijft. ‘Het besef dat je de mensen van wie je houdt, kunt verliezen, dringt langzaam maar hard tot hem door.’
Nachtmerries
‘Mama, ik heb zulke enge dromen’. Mijn oudste wil het niet vertellen. Bang dat alles terugkomt. Dat de beelden terugspelen als erover gepraat wordt. Nachtmerries.
Het begon na de zomer te spelen. Hij is ouder en wijzer geworden en begint te beseffen wat afscheid inhoudt. Dat je soms mensen nooit meer zal zien. Op vakantie geen vriendjes willen maken en uiteindelijk enorme moeite met afscheid nemen. Dat hij ze niet meer zal zien. Om oude oma die later dat jaar dood gaat. Bij het afscheid, het besef ‘nooit meer’. Dat iedereen uiteindelijk dood zal gaan. De angst om zijn papa en mama te verliezen en ook zijn kleine broertje.
Het is wel gebeurd
We hebben het erover gehad, uitgelegd wat er is gebeurd, maar de angst ging verder in de dromen. Dromen waarin we allemaal een voor een doodgaan. Waarin hij achterblijft met opa en oma. En uiteindelijk alleen.
‘Hij is ouder en wijzer geworden en begint te beseffen wat afscheid inhoudt.’
Zes jaar is hij. Als ik weet wat er speelt, komt het langzaam naar buiten. We bespreken dat vooral oude mensen doodgaan en dat wat Roos is overkomen, ontzettend veel pech was. Dat ze heel ziek is geworden en uiteindelijk te ziek om nog beter te worden. Wat ze had, en in kindertaal wat dat is. We vertellen hem dat het maar heel soms gebeurd, de kans is nihil. Maar het is wel gebeurd.
Angst
’s Nachts spoken de woorden door mijn hoofd, de beelden trekken aan me voorbij. De angst. De vele momenten van ‘het kan niet erger worden’. Het kon wel. Het absolute ongeloof, de ontreddering en de schaduw waar ik voor mijn gevoel nu in leef.
Mijn jongetje van zes. Die zo blij was dat papa en mama eindelijk weer thuis waren. En nu beseft dat er iets heel verschrikkelijks is gebeurd. Zijn zusje komt niet meer terug en dat niet alleen. Hij kan nog meer verliezen.
‘Zijn zusje komt niet meer terug en dat niet alleen. Hij kan nog meer verliezen.’
Hoop
Ik beloof hem dat wij niet doodgaan. Dat wij bij hem blijven en altijd voor hem zorgen. Maar ik weet heel goed dat we dat bij Roos ook dachten dat het niet zou gebeuren. De kans was zo klein. Toch is het enige wat telt, de hoop, het vertrouwen dat wij voor onze kinderen mogen zorgen. De rest vertel ik daarom maar niet aan mijn jongetje van zes. Hij is al wijs genoeg.
Meest gelezen
- Coen stapt uit het leven, Charlotte zoekt haar weg vooruit
Na het verlies van Coen blijft zijn zus Charlotte achter met veel vragen. Ondanks haar verdriet probeert ze de draad weer op te pakken en het leven te omarmen.
Coen stapt uit het leven, Charlotte zoekt haar weg vooruit
- 21 jaar vocht Freek voor een volwaardig leven – tot het niet meer ging
Gevangen in je eigen lichaam
21 jaar vocht Freek voor een volwaardig leven – tot het niet meer ging
- Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Sanne Koopman uit 'Op de spoed'
Sanne Koopman verliest haar broertje en haar zoon: ‘Ik ging ervan uit dat ze thuis zouden komen’
Lees ook
- Binnen drie dagen verliest Carla haar ouders: ‘Ik kwam twee keer te laat om afscheid te nemen’
In de uitzending
Binnen drie dagen verliest Carla haar ouders: ‘Ik kwam twee keer te laat om afscheid te nemen’
- De kist en wat hij kan vertellen - van ecokarton tot blues
Hoe nabestaanden de kist van hun dierbaren vormgaven
De kist en wat hij kan vertellen - van ecokarton tot blues
- Blog Bianca | 'Wat ik het meest mis, is niet wat mensen denken'
Blog Bianca | 'Wat ik het meest mis, is niet wat mensen denken'
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.