Brenda verloor haar dochtertje (6) en vindt troost in de natuur

Isabel

Zes maanden na de geboorte van Isabel blijkt de kleine meid een zeldzame hersenafwijking te hebben. Hierdoor is Isabel zeer ernstig meervoudig beperkt. ‘Ze kon niet zelfstandig zitten of lopen, maar genoot ontzettend van buiten wandelen in haar aangepaste buggy, wat later een rolstoel werd’, vertelt Brenda.

De bomen in het gebied waar Isabel en haar moeder graag wandelen, zorgen voor een prachtig plaatje. Brenda blikt terug: ‘Isabel hield ervan om zo dicht mogelijk langs de struiken te rijden, vaak bleven we even stilstaan zodat ze tegen de blaadjes aan kon slaan. Ook kon ze heel geboeid kijken naar dichtbegroeide bomen, waar we dan onderdoor liepen.’

Nu Isabel er niet meer is, komt Brenda nog regelmatig op de plek waar ze veel was met haar dochter. ‘Ik houd van lopen in de natuur. Ik geniet van de kleuren, de geluiden, de rust, echt even tijd voor bezinning’, vertelt Brenda.

Een teken

Brenda is ervan overtuigd dat Isabel haar veel dingen laat zien. ‘Als ik bijvoorbeeld in het bos loop en ik denk aan haar dan zie ik bijna altijd dezelfde prachtige roofvogel, vliegend of zittend in een boom. Het is een hele mooie vogel met heel veel wit’, zegt Brenda.

Gemis

Brenda en haar gezin zijn dankbaar dat Isabel zes jaar bij hen is geweest. ‘Als je Isabel zag op een foto dan verwachte je eigenlijk niet dat ze niet gezond was, maar helaas was dat alleen de buitenkant. Isabel had hele sprekende en felle ogen, ze kon niet praten maar ze sprak echt met haar ogen, ze was een heel bijzonder meisje.’

Brenda vervolgt: ‘Isabel heeft ondanks haar ernstige beperkingen een leven vol licht en liefde gehad. We hebben er vrede mee dat ze nu vrij is van al die beperkingen.’

Door het heftige verlies van haar dochter Isabel besluit Brenda te schrijven over rouw en leven na de dood op haar Instagram pagina. Hiermee hoopt ze andere lotgenoten te kunnen steunen.