Liesbeth: ‘Om drie uur ‘s nachts beviel ik van een levend en een overleden kindje’
Liesbeth raakt zwanger van een tweeling, maar met één van de kindjes blijkt het niet goed te gaan. Na meerdere operaties krijgt de aanstaande moeder het vreselijke nieuws: “Mijn kind bewoog niet meer. Ze was overleden.”
De verrassing is groot als Liesbeth zwanger wordt. Niet alleen omdat het zo snel gelukt is, maar vooral omdat het een tweeling blijkt te zijn. “Dat was iets meer dan gepland,” lacht ze. Ondanks dat aan een tweelingzwangerschap meer risico’s kleven, verloopt alles voorspoedig.
Na vijf maanden krijgt Liesbeth echter last van een hele dikke, gespannen buik. “Het was zo zwaar dat ik mijn buik echt moest dragen tijdens het lopen,” vertelt ze. Daarom laat de aanstaande moeder voor de zekerheid een echo maken.
Saar en Nine
“Ik zag meteen dat het niet goed was,” zucht Liesbeth. Dat klopt. Eén van de kindjes is veel kleiner dan de ander en heeft minder vruchtwater. Ze moet met spoed naar het ziekenhuis.
'Ik zag meteen dat het niet goed was'
Daar staan Liesbeth en haar man voor de keuze tussen een operatie of de zwangerschap afbreken. Eén ding weten ze zeker: “De zwangerschap afbreken was geen optie.” Voorafgaand de operatie geven Liesbeth en haar man de tweeling alvast namen. Hun zorgenkindje noemen ze Saar, haar grotere zusje Nine.
De eerste operatie mislukt, maar de tweede poging is succesvol. Ter observatie blijft Liesbeth nog een nachtje in het ziekenhuis. De volgende ochtend voelt haar buik rustig. Te rustig, want de grote Nine is meestal erg beweeglijk. Een echo bevestigt Liesbeths afschuwelijke voorgevoel: Nine is overleden.
Bedrust en bevallen
De schok is enorm. Over Saar hadden ze grote zorgen, maar ze troostten elkaar met de gedachte: mocht haar iets overkomen, hebben in ieder geval Nine nog. Liesbeth vertelt: “Ik dacht: nu hebben we niets meer.” Saar loopt immers nog altijd een risico.
“Ik moest voor Saar hoopvol blijven.” Als kinderpsycholoog weet Liesbeth hoe invloedrijk je houding is voor je kind. Al is hoop houden soms lastig, liggend in bed. Na dertig weken breken haar vliezen.
'Ik dacht: nu hebben we niets meer'
Omdat het slecht gaat met Saars hartslag, moet de familie opnieuw gehaast naar het ziekenhuis. “Om drie uur ’s nachts beviel ik van een levend en overleden kindje,” verzucht Liesbeth. Saar is kwetsbaar, maar ze leeft.
Er mist er eentje
“Mijn hele leven stond in het teken van Saar, zij moest blijven leven,” vertelt Liesbeth. De nieuwe moeder zit dan ook lange tijd in de overlevingsmodus. Uiteindelijk leert ze dat het oké is om een gebroken hart te hebben.
Liesbeth licht toe: “Elke dag dat ik Saar zie, weet ik dat er van haar nog een tweede had moeten zijn. Maar ik ga niet gebukt onder een zwaar gevoel. Ik geniet, ondanks die gebrokenheid, van het leven.”
Liesbeth in de podcast 'Het Ene Moment'
Dit interview komt uit de podcast 'Het Ene Moment'. Hierin vertelt Liesbeth het hele verhaal over het verlies van haar dochter Nine. Deze aflevering kun je hier terugluisteren.
Lees ook over:
Bjorns tweeling leefde twee dagen: ‘We werden keihard van onze roze wolk geschopt’
Lees ook over:
Stilgeboren: Anja verliest haar zoon na 39 weken zwangerschap
Foto's: Nienke Crezee van Denderen
Geschreven door
Jip
