Lena’s zus wordt vermoord: ‘Zolang er nog Miranda’s zijn, moeten we over dit onderwerp blijven praten’

“Soms denk ik wel eens dat de wereld te klein was voor Miranda,” blikt Lena terug. “Iedereen wil gezien worden, maar ik denk dat Miranda altijd heel erg op zoek is geweest naar erkenning.” Wanneer ze moeite heeft om die erkenning te vinden, resulteert dat in een gevoel van eenzaamheid. Lena ziet hoe die onrust doorwerkt in het liefdesleven van haar zus.

“Op een gegeven moment werd Miranda verliefd op een man. In het begin was het denk ik mooi en goed, maar al snel werd het grimmig.” Het gaat van erg, naar erger. Er zijn momenten waarop Lena haar zusje dagenlang niet kan bereiken en wanneer haar vader een keertje ongerust voor de deur staat, mag hij niet naar binnen. “Op een gegeven moment zat ze zo opgesloten in zichzelf en in haar relatie, dat ze dingen niet meer aan ons vertelde.”

De relatie tussen Miranda en haar vriend wordt gewelddadig, zowel fysiek als psychisch. “Mijn zusje had niet meer de levenskracht om opnieuw op te krabbelen, terwijl dat voorheen juist een van haar sterkste eigenschappen was.”

Rode linten en een witte tent

Op een dag wordt Lena tijdens haar werk gebeld door haar vader. Ze is druk en neemt eerst niet op. “Toen ik uiteindelijk opnam, zei mijn vader: ‘Lena, Lena, ze zeggen dat Miranda dood is.’”

Lena gaat eerst naar Miranda’s drie dochters, maar daarna toch naar het huis van haar zus, op zoek naar antwoorden. Daar wordt haar de toegang versperd door een witte tent en rood lint. “Dat ken je eigenlijk alleen maar van het journaal. Er liepen mannen in pakken rond en ik mocht niet naar binnen.”

In de nacht ervoor kwamen Miranda en haar vriend thuis. Toen Miranda de woonkamer inliep, pakte hij een mes uit de keuken en stak hij haar van achteren neer.

Lena besluit direct om haar boosheid niet de overhand te laten krijgen, om zichzelf te beschermen. “Ik heb meteen besloten: ik ga die gifbeker níet leegdrinken, want dan heeft hij ook mij vermoord.”

Warme persoonlijkheid

Toch blijft Lena achter met een immense rouw. Ze denkt nog vaak terug aan haar creatieve zus, die hield van dansen en zingen. Maar vooral herinnert ze zich haar warme persoonlijkheid: “Miranda sprak voordat ze dacht, waardoor ik soms dacht: oh, zeg je dat nu echt? Maar omdat ze zo’n warme uitstraling had, kwam ze altijd met die gekkigheid weg. Mensen omarmden haar en waren graag bij haar.”

Lena: “Er zijn veel momenten dat ik denk: had ik maar dit of dat gedaan. Maar je moet verder. Met alle kennis die ik nu heb denk ik: ja, ik heb veel verkeerd gedaan, maar wel met de beste bedoelingen. Het enige wat we nu kunnen doen is het voor andere mensen proberen beter te maken.”

Elf jaar na de moord op haar zus ziet Lena eindelijk meer bewustwording ontstaan rondom femicide, iets waar zij zich al die jaren onvermoeibaar voor heeft ingezet. In de Ik Mis Je aflevering van 29 november vertelt Lena over haar rouw, verlies en haar strijd om dit onderwerp onder de aandacht te brengen. “Zolang er nog Miranda’s zijn, moeten we over dit onderwerp blijven praten.”