Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'

Kasper onderging eerst chemotherapie en later het experimentele medicijn Entrectinib, en bleef, tegen alle verwachtingen in, leven. Op driejarige leeftijd volgde een nieuwe behandeling: bestraling. Het werd een lange periode van hoop en onzekerheid. Kasper zelf stond elke ochtend zingend op, hij was een blij en dankbaar jongetje. “Met zijn krullenbos en zijn openheid verleidde hij iedereen om het leven te vieren. Voor je het wist zat je met hem in de legohoek.” Jeroens ogen lichten op als hij over zijn zoon vertelt.

• Gerdine Blom: ‘Na Miriams dood was ik diep gewond, nu ben ik wat meer geheeld’

  Gerdine Blom: ‘Na Miriams dood was ik diep gewond, nu ben ik wat meer geheeld’

Maar toen Kasper vier jaar was, bleek de tumor uitgezaaid. Er was geen behandeling meer mogelijk. De artsen brachten het keiharde nieuws: uitbehandeld. “Hoe vertel je aan je eigen zoon dat hij doodgaat? En hoe vertel je dat aan zijn broer en zusje?” vraagt Jeroen zich af. In het EO-programma Ik mis je vertelt hij hoe hij nadacht over die vraag, maar er niet uitkwam. “De volgende dag aan het ontbijt zei ik dat ik iets belangrijks moest vertellen. Brent, mijn oudste zoon, zei: ‘Papa, het is zeker niet goed he?’
Ik antwoordde: ‘Je hebt gelijk Brent, het is niet goed.’”

Kijk vanaf minuut 07:00 hoe Jeroen vol liefde over zijn zoontje vertelt

Kaspers familie en vrienden waren enorm verdrietig en ook Kasper verloor daardoor even zijn vrolijkheid. Jeroen verzon daar iets op: “We maakten een vel met vijftig vakken, voor elke dag eentje, met ‘klein geluk’. Elke dag gingen we iets leuks doen om de dag te vieren. De ene dag gingen we pannenkoeken bakken, de andere naar zijn lievelingsspeeltuin of we aten een koekje op de stoep in stilte.”

Die geluksmomenten hielpen. “Met energie, liefde en positiviteit heeft hij nog mogen leven. We hebben hem mogen leren kennen, dat is heel bijzonder geweest.” 

Afscheid in liefde

Het onvermijdelijke moment kwam tijdens die laatste vijftig dagen. Afscheid nemen van zijn zoon was het moeilijkste wat Jeroen ooit heeft moeten doen. "Mijn laatste woorden waren dat ik van hem hield. Hij antwoordde: ‘Ik hou ook van jou, papa.’ Toen troostte hij míj. ‘Komt goed, papa,’ fluisterde hij.” Kasper viel in een diepe slaap en overleed.

Hoe intens verdrietig ook, Jeroen en zijn vrouw zijn dankbaar voor hoe het is gegaan. "We wisten dat hij zou komen te overlijden. Je wilt het zo goed mogelijk doen. Je wilt niet dat je kind lijdt, je hoopt op een vredig afscheid. Er waren veel scenario’s, maar achteraf gezien hebben we het mooiste pad bewandeld. Hij was niet bang. De laatste vijftig dagen waren gevuld met liefde.”

Nu Kasper er niet meer is, probeert het gezin een nieuw evenwicht te vinden. “Ik mis hem zo in de rust. Met Kasper waren de ochtenden altijd rommelig, nu zijn het modelochtenden. Die stilte is zo pijnlijk: hadden we de onrust nog maar!”  

De 538 Ochtendrun

Jeroen schreef een boek over zijn ervaringen: Kasper – Achtbaan op losse schroeven. Via dat boek kwam hij bij Missie 538 terecht, waar hij zijn verhaal deelde. Maar hij besefte: kanker stopt niet na één missie. Daarom besloot hij zich elke dag actief in te zetten. Een jaar lang liep hij dagelijks 10 kilometer om geld in te zamelen voor het Prinses Máxima Centrum. Op zaterdag 22 maart organiseert De 538 Ochtendshow een speciale sponsorloop in het Olympisch Stadion in Amsterdam, om geld op te ophalen voor kinderen zoals Kasper.

Elke dag een zonnestraal

Door zijn zoon kijkt Jeroen met andere ogen naar de wereld. "Dankzij Kasper maak ik me minder druk om kleine dingen. Ik let nu bewuster op het licht in elke dag," zegt hij. "Er is altijd ergens een zonnestraal.” Al blijft het gemis elke dag. “Je kunt niet afronden en verder. Onze jongste dochter, Doris, maakt de verandering altijd actueel. Ze was twee toen Kasper overleed. Nu leert ze steeds beter begrijpen wat dood betekent. We praten er veel over.

Ik hield oneindig veel van Kasper en nu nog meer. Ik ben niet gelovig opgevoed, maar ik voel Kasper meer dan ooit. Het is lastig uit te leggen- het is een andere wereld, een andere taal. Maar als de zon schijnt, als ik mijn kinderen zie, als het leven meezit of tegenzit... hij is overal."