Ik mis je bestaat 1 jaar: een bloemlezing

Redacteuren van Ik mis je vertellen waar zij afgelopen jaar van onder de indruk waren:

1. Stefan verloor zijn vader door zelfdoding

“Wat zijn er veel mooie gesprekken bij Ik mis je te zien geweest in het afgelopen jaar! Ieder verhaal is weer anders, ieder verhaal is bijzonder. Een verhaal dat indruk op mij maakt, is dat van Stefan Rutgers, die zijn vader 37 jaar geleden verloor door zelfdoding. Heel indringend vertelt hij hoe groot de schok was toen hij dit nieuws hoorde. Wat miste hij zijn vader toen hij zelf vader en opa werd. Maar naast verdriet en gemis proef je bij Stefan dankbaarheid voor de basis van liefde die zijn vader hem gegeven heeft.” Jacoleen, redacteur TV Ik mis je

Heb je vragen over zelfdoding of wil je praten over zelfmoordgedachten? Dat kan anoniem via de chat op www.113.nl of bel 113 (gebruikelijke telefoonkosten) of 0800-0113 (gratis).

2. De gesprekken met jullie

“Wat mij het meest is bijgebleven, zijn toch de gesprekken met jullie op de Ik mis je Facebook. Wat is er veel verdriet, maar wat zijn mensen ook veerkrachtig en inspirerend.

In het bijzonder denk ik aan het gesprek wat ik had met Alinda Kortus. Haar 19-jarige zoon kwam door een tragisch ongeluk om het leven. Waar was God toen het ongeluk gebeurde en hun zoon moest sterven? Een logische en terechte vraag, denk ik. Alinda’s antwoord daarop is: “God was er juist bij. God stond aan de andere kant om Arjan op te vangen, en dat troost me.”

Na het overlijden van haar zoon had Alinda dagen dat ze het liefst in bed wilde blijven liggen en nog steeds zou ze graag willen dat de altijd aanwezige pijn even weg zou zijn. Maar het is voor haar wel een enorme troost dat er Iemand bij haar zoon was, en dat hij niet alleen was op het meest angstige moment van zijn leven.” Heleen, crossmediaal redacteur Ik mis je

3. Het zal je maar gebeuren

“In 2002 verloor Lizzy de Wilde haar zoontje van drie. Zomaar, zonder duidelijke aanleiding. Omdat ik kinderen in dezelfde leeftijd heb greep me dit geweldig aan, het zal je maar gebeuren… Tegelijkertijd vind ik het zo krachtig en hoopvol hoe ze – bijna verbaasd – zelf heeft ervaren en ervan overtuigd is geraakt dat ‘ieder mens meer kracht in zich heeft dan ‘ie zelf kan vermoeden’. Lizzy is te zien in een aflevering van Ik mis je en schreef ook een brief aan Justin.” Hanneke, redacteur TV Ik mis je

4. Niet gemakkelijk, maar ‘waar’ gedicht

“De woorden van dit gedicht raken me, omdat ze zo eerlijk zijn: ‘Niets of niemand op de wereld kan de leegte van de afwezigheid vullen’. Wanneer je iemand mist, is dat niet terug te draaien, of te veranderen, de leegte is er altijd. Dit doet pijn en geeft veel verdriet. Tegelijkertijd is het voelen van die leegte ook een vorm van troost: want zolang de leegte leeg blijft, blijf je dáárdoor met elkaar verbonden… Niet gemakkelijk, wel raak.” Rianne, crossmediaal redacteur Ik mis je

5. Moeder verliest sprankelende dochter

“De verhalen over kinderen of jongeren die overlijden raken mij het meest. De toekomst ligt open, maar er is geen toekomst meer. Althans, niet op deze aarde… Ik moet denken aan de aflevering waar moeder Alie Rorije vertelt over haar sprankelende dochter Gerrianne die kanker krijgt en overlijdt.

Gerrianne is tot bijna op het einde van haar leven nog vol idealen en haar veerkracht is zo groot dat ze een bemoediging is  voor haar omgeving.” Naomi, redacteur TV Ik mis je

7. Stefan schrijft eigen lied voor zijn (inmiddels overleden) vader

“Poeh, zoveel ontroerende verhalen worden gedeeld op Ik mis je. En allemaal waren ze troostend, bemoedigend of zorgde ze soms zelfs voor een glimlach. Als je me vraagt wat er uit springt; dan moet ik direct aan een jongen denken; de 20-jarige Stefan die een prachtplaat schreef voor zijn, inmiddels overleden, vader. Je voelt dat de woorden van het nummer recht uit zijn rouwende hart komt.

Een eerlijk inkijkje in de wereld van een jongen die op het punt staat zijn vader te verliezen. Heel knap als je die emoties onder woorden weet te brengen. Hopelijk mag hij veel mensen troosten en bemoedigen met zijn muzikale talent.” Judit, crossmediaal redacteur Ik mis je

7. Ik zal je in mijn hart begraven

“Het gedicht ‘Ik zal je in mijn hart begraven’, van Sabine Nijland, greep me echt aan. Er zit zo veel in: je voelt het scherpe verdriet van het verlies, maar ook de diepte van de liefde. Door die liefde blijft de herinnering aan je overleden dierbare, levend. Dat koester je.

Dit zag ik ook terug in de vele reacties die hierop kwamen via Facebook. Mensen gaven aan veel in het gedicht te herkennen. Ik vind het heel mooi wanneer een gedicht of muziek woorden kan geven aan een gevoel wat zich niet makkelijk in woorden laat omschrijven. Omdat het te pijnlijk is, of omdat er gewoon geen woorden voor bestaan.” Sanne, crossmediaal redacteur Ik mis je

8. Vaste schrijvers en bloggers die zich kwetsbaar opstellen

“Precies 1 jaar geleden zaten we als redactie voor een laptop te ‘refreshen-en’ om het moment van online gaan niet te missen. Spannend! En, nog spannender: hoe zouden de eerste reacties zijn op de geplaatste blogs en artikelen? Want als ik terugdenk aan het eerste jaar van Ik mis je denk ik in de eerste plaats aan onze vaste schrijvers.

Stuk voor stuk bijzondere mensen die zich kwetsbaar opstellen en vanuit hun eigen verdriet ook anderen een hart onder riem willen steken. Soms door hun ervaring van die eerste rouwe periode te delen, zoals Bertine, die al zo kort na het overlijden van haar zoon Daan startte met bloggen voor Ik mis je.

Of Esther, die haar leven na het overlijden van haar man weer zo stoer oppakt, maar als weduwe en moeder flinke downs kent. En dan moet ik ook Ella noemen, en alle andere bloggers van het afgelopen jaar en natuurlijk onze rouwdeskundige Daan Westerink.

Door jullie openhartige schrijfsels heeft Ik mis je ontelbaar veel kunnen raken, inspireren en misschien soms zelfs een beetje troosten. Jullie konden verwoorden wat zoveel lotgenoten voelen. Bedankt!”
Maartje, eindredactie Ik mis je