Gedicht | 'Te klein', over verlies door vroeg­ge­boor­te

Te Klein

Je was nog Kleiner dan je kleinste kleertjes.
Je was nog kleiner dan je kleinste kruik,
Nog kleiner dan je kleinste knuffelbeertjes.
Je was nog veel te klein voor uit de buik.

Je had gewoon nog even moeten wachten.
Dan mocht je op een dag bij mij op schoot.
Dan kon ik zien hoe lief je naar me lachte
en naar me keek. Dan was je nu niet dood.

Ik schilder witte vlinders op je kistje.
Je was nog kleiner dan ik had gedacht,
Je kwam te vroeg uit mamma’s buik. Ik mis je.
Ik wou dat je nog even had gewacht.

Bron: © 2014 Doodgewoon | Bette Westera & Sylvia Weve (ill.) | Gottmer Uitgevers Groep | www.gottmer.nl

Over Bette Westera

Bette Westera gaat de grote thema's niet uit de weg in haar boeken voor peuters en kleuters. In de bundel Doodgewoon komen dan ook allerlei gezichten van de dood aan de orde, door gedichten en prenten voor jong en oud.

Het gedicht ‘Te Klein' is met toestemming van de uitgever overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming.

• Tattoo | 'Wat waren we trots op ons kindje'

  Tattoo | 'Wat waren we trots op ons kindje'

• Laatste foto | ‘Uit liefde voor Patrick, moesten we hem laten gaan’

  Laatste foto | ‘Uit liefde voor Patrick, moesten we hem laten gaan’