
Gedicht | Tussen de middag – Over het missen van een oma
1 februari 2020 · 00:53| Leestijd:1 min
Update: 19 mei 2025 · 16:53
Een gedicht van Inge Klumper over de herinnering aan een liefdevolle oma. Al die middagen met haar aan de keukentafel, waar je nu alleen aan zit.
Tussen de middag
ze zat
aan de keukentafel
gevouwen handen
ze las
ze bad
voor ’t eten, de wereld
in het kort, als ik
er was
ze at
met grote teugen soep
en mijn fratsen uit
de klas
ze mat
precies de snoepjes af
kuste Pake op
het glas
ze had
iets, met God in haar ogen
zonder woorden, groen
als gras
zit ik
aan haar kale tafel
vouw mijn lege handen
en snik
Inge Klumper-Eleveld
Inge schrijft gedichten en was te zien in Ik mis je, waarin ze vertelt over het verlies van haar muzikale man Jan.
Meest gelezen
- Sven zit naast het ziekenhuisbed van zijn zoon Ossip: 'We moesten kiezen wanneer we de machines zouden uitzetten'
Sven zit naast het ziekenhuisbed van zijn zoon Ossip: 'We moesten kiezen wanneer we de machines zouden uitzetten'
- Bianca’s dochter stapte uit het leven: ‘Elk minieme foutje maakte haar wanhopig’
Verborgen strijd
Bianca’s dochter stapte uit het leven: ‘Elk minieme foutje maakte haar wanhopig’
- Lydia is tijdens de kerst alleen: ‘Normaal vind ik de kerstdagen heel leuk, maar als het zo moet, sla ik ze liever over’
Hoe kom je de feestdagen door, als je net iemand bent verloren?
Lydia is tijdens de kerst alleen: ‘Normaal vind ik de kerstdagen heel leuk, maar als het zo moet, sla ik ze liever over’
Lees ook
- Bianca’s dochter stapte uit het leven: ‘Elk minieme foutje maakte haar wanhopig’
Verborgen strijd
Bianca’s dochter stapte uit het leven: ‘Elk minieme foutje maakte haar wanhopig’
- Column Jeroen | Hoe we van de laatste kerstdagen met Kasper toch iets moois maakten
Vier keer laatste kerst
Column Jeroen | Hoe we van de laatste kerstdagen met Kasper toch iets moois maakten
- De vakantie van Els en haar zoon eindigt in een nachtmerrie: ‘Ze konden niks meer voor hem doen’
Ik mis je, vrijdag 19 december, NPO 1
De vakantie van Els en haar zoon eindigt in een nachtmerrie: ‘Ze konden niks meer voor hem doen’




