Gedicht | Leegte
‘Mijn lippen noemen steeds jouw naam’, begint Annemiek Zwarts- Venema haar gedicht, geschreven voor haar broertje Pim die plotseling door een verkeersongeluk om het leven kwam.
Delen
Op weg naar de dagbesteding waar hij werkt, komt Annemieks broertje Pim door een tragisch ongeluk om het leven. Hij is dan 21 jaar oud. Voor hem schrijft ze het prachtige gedicht ‘Leegte’. Het schrijven van gedichten is voor Annemiek een manier om het verlies en verdriet te delen.
Leegte
Mijn lippen noemen steeds jouw naam
Je stem voortdurend in mijn hoofd
Stralend hart vervuld van licht
In één seconde uitgedoofd
Tranen langs mijn wangen
Huilen in een stil moment
Staren naar een koude steen
Verdriet om wie je niet meer bent
Ik mis je kracht in houden van
Je arm vol liefde om me heen
Je groot plezier in kleine dingen
En toch zo machteloos alleen
Jouw leven als net even anders
Als eeuwig kinderlijk bestaan
Jouw eigen wereld, waarom kwam daar
Zo plotseling een einde aan?
Vol ongeloof op zoek naar antwoord
Niet weten wat er is gebeurd
Vragen blijven steeds maar komen
De waarheid altijd zwart gekleurd
Zoeken naar jouw tastbaarheid
Verlangen naar ons samenzijn
Beseffen dat het over is
Die leegte doet ontzettend pijn
Dit gedicht is geschreven door Annemiek Zwarts-Venema.
Puur en eerlijk
Annemiek vertelde eerder in een interview aan Ik mis je hoe zij haar broertje Pim nog altijd mist en wat hij haar geleerd heeft. ‘De belangrijkste les van Pim? Neem mensen zoals ze zijn. Want als hij me iets heeft geleerd, is het om heel puur en eerlijk te zijn.’
