Gedicht Esther (PhOEbeTRY) | Vaderdag

15 juni 2025 · 05:55

Update: 15 juni 2025 · 05:55

Je kunt er bijna niet omheen: Vaderdag. Sommige mensen moeten hun vader op deze dag extra bewust missen. Misschien denk je terug aan de momenten die je met je vader deelde, zoals het dansen op zijn voeten. Met dit gedicht laat de dichter zien dat ook als je geen vader meer hebt om mee te dansen, hij toch op een bepaalde manier dichtbij kan voelen.

VaderDans

We dansten:
ik op je nek
vol vertrouwen dat jij
met de voeten stevig
zweefde over de vloer
we dansten:
ik op m’n sok
bovenop jouw schoenen
op het parket

Je leerde me dansen
door het lalalala-leven
op zacht zand en stoepkrijttegels
door het kabbelwiebelwater
en het krabbelkriebelgras
dat bij ieder pirouetje
dat we maakten
steevast langs m’n blote benen
bij elke pas te voelen was
je leerde me dansen
stampend door de plas
zonder zorgen om de regen
je leerde me dansen
zonder zorgen om je tenen

Ik danste om je heen
soms één stap uit
toch vlug twee terug
jouw kleine meid
soms even uit zicht
niet langer kwijt

Nu dans ik nog steeds
hier rond je steen
maar nooit alleen want je danst
meer dan nu en dan
zo, zomaar m’n gedachten binnen
of ik hoor je uit volle borst fluitend,
neuriënd meloliedjes zingen

tot..
we dansen:
ik met m’n wortels
stevig in de omgewoelde aarde
jij boven op je wollige wolk
ik hier benee
en zo dans je met me mee

Disclaimer

Bovenstaand gedicht is met toestemming van Esther (@mesmewritingnl) overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.