Gedicht PhOEbeTRY | Een kleine troost
9 januari 2025 · 10:58
Update: 7 februari 2025 · 16:06
Een leeg wiegje, wachtend op een kindje. Als dat kindje dan stilgeboren wordt, is er rouw in plaats van blijdschap. Esther schreef er een gedicht over.
Een Kleine Troost
Verse lakentjes, dekentje
alles nog gecheckt
heel precies
stuk voor stuk
wachtend op ons groot geluk
Je maanmobile in het hemeltje
muziekje alvast aangezet
alles al erop, eraan
allemaal nooit dienst gedaan
je lege wiegje staart me aan
En je stoel wordt nu bezet
door Klein Konijn met lange oren
klaar om aan de slag te gaan
jou te troosten bij elke snik
maar jij werd veel te stil geboren
en de enige die huilt ben ik
Klein Konijn breng ik naar bed
voor jou z’n taken nooit voldaan
maar als ’k hem ’s nachts tegen me aan
kan ik z’n stem al bijna horen:
'Alles lijkt nu wel verloren
maar jij bent sterker dan je dacht
en er komt straks weer een dag
dat je weer rechtop zal staan'
Disclaimer
Bovenstaand gedicht is met toestemming van Esther (@mesmewritingnl) overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.
Ramon verliest één van zijn tweeling: ‘Ik hield tegelijkertijd dood en leven in mijn armen’
Ramon verliest één van zijn tweeling: ‘Ik hield tegelijkertijd dood en leven in mijn armen’
Meest gelezen
- Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
Ik mis je, zondag 16 maart 2025
Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
- Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Ik mis je, zaterdag 15 maart 2025
Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Lees ook
- Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’
Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’