Gedicht Anja de Jong |‘Ontwijk me niet als je me ziet, ik heb je nodig’
Wanneer je rouwt, kan het opluchten je emoties te uiten. Anja de Jong schreef hierover het gedicht ‘Ontwijk me niet’, een oproep aan anderen om vooral over verlies te praten en nabij te blijven.
Ontwijk me niet
Ontwijk me niet
als je me ziet
Ik heb je nodig
Ga niet weg
als ik niets zeg
Ik heb je nodig
Mijn tranen van verdriet
zie je niet
Ik heb je nodig
Blijf naast me staan
ook als ik zeg
dat je kunt gaan
Ik heb je nodig
Ik wil je niet kwijt
in mijn machteloosheid
Ik heb je nodig
Ontworteld
Anja krijgt in haar leven veel te maken met verlies. Haar broer komt om het leven door een auto-ongeluk en kort daarna sterven Anja’s beide ouders. Lang voelt Anja zich ontworteld. De jaren gaan voorbij en Anja denkt dat ze het verlies van haar ouders en broer heeft verwerkt, tot haar tweede broer overlijdt.
Gezien en gehoord
Anja: “Ik had het erg moeilijk, maar het lukte me niet om aan te geven dat ik een ander nodig had. Van binnen schreeuwde ik om hulp, om een arm om me heen, een luisterend oor. Ik verlangde ernaar gezien en gehoord te worden, maar ik gaf dat niet aan. Ik trok me terug en ontwikkelde depressieve gedachten en fysieke klachten.”
Blijf nabij
Anja volgt nu een traject bij een rouw- en verliesbegeleider omdat ze zich wil verdiepen in het uiten van emoties. Anja: “Dit gedicht schreef ik nadat ik een patroon ontdekte bij mezelf. Ik gaf wel signalen af aan mijn omgeving dat ik het moeilijk had, maar ik straalde tegelijkertijd uit dat ik het alleen wel redde."
"Het was alsof ik een masker droeg. Dit gedicht is een oproep aan mezelf én aan anderen: spreek over je pijn, rouw en angst. Prik door mijn schild heen en blijf nabij.”
Lees ook over:
Gedicht Catharina | Zo leef ik ons samen verder
Lees ook over:
