Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Blog Petra | Mijn dochter verliest haar grote broer

16 augustus 2017 · Leestijd 4 min

Petra’s dochter Leanne is jarig. Zij is nu 26; even oud als grote broer Wilfred, toen hij overleed. In reactie op haar verlies hoort ze vaak: ‘Wat erg voor je ouders!’ Leanne voelt echter ook het verlies van de grote broer die haar mee de wereld in nam…

 Toen Wilfred grote broer werd

16 augustus. Vandaag 26 jaar geleden was het feest in huize Buijze. Leanne was geboren en Wilfred werd grote broer. Na bijna twee en half jaar was hij niet langer ons enige kind. Hij werd ons oudste kind. En dat zal hij altijd blijven. De oudste van onze drie kinderen.

‘Tja… Ik heb 3 kinderen. Maar als er verder doorgevraagd wordt, begint het ongemakkelijk te voelen.’

Als moeder vertel ik graag over m’n kinderen. In ontmoetingen en contact met anderen komt het gesprek ook vaak op de gezinssituatie: “Ben je getrouwd, heb je kinderen? En hoeveel kinderen heb je dan…?”

Tja… Ik heb 3 kinderen. Maar als er dan verder doorgevraagd wordt, begint het een beetje ongemakkelijk te voelen. Ik schat per situatie een beetje in wat ik zal zeggen en hoeveel ik zal vertellen. Omdat het niet altijd past en ik er ook niet altijd zin in heb.

Wat erg voor je ouders!

Ook Leanne maakt in haar werk regelmatig mee dat mensen haar vragen of ze nog broers of zussen heeft. En ook zij ontkomt er soms niet aan te moeten vertellen dat haar oudste broer vorig jaar verongelukt is. Negen van de tien keer is de reactie van mensen daarop: “Wat erg voor je moeder/ouders!” Een enkeling zegt tegen haar: “Wat erg voor je”.

Haar grote broer Wilfred. Vanaf haar geboorte maakte hij deel uit van haar leven.

‘Wilfred beschermde haar in de grote wereld.’

Wat was hij blij met zijn kleine zusje. Trots hield hij haar vast met z’n kleine armpjes en gaf hij haar kusjes op haar hoofdje. Niet te lang want er waren nog veel meer leuke en interessante dingen te ontdekken in zijn wereldje. Later nam hij haar mee zijn wijde wereld in. Leanne hobbelde wel achter hem aan. En Wilfred beschermde haar in die grote wereld.

Samen

Wilfred en Leanne naar de muziekschool

Samen kregen ze nog een klein broertje. Samen verhuisden ze met ons van de ene plek in de wereld naar de andere. Hij was erbij toen ze voor het eerst naar de basisschool ging, naar zwemles en muziekles, samen naar de International School. Als ze hun verjaardagen vierden en “Lang zal ze leven” zongen. Ze kenden elkaars vrienden en wisten veel van elkaar. Ook de dingen die je als ouders niet wilt weten van je kinderen.

Het was niet altijd pais en vree tussen die twee. Ze waren echt broer en zus en vaak was Wilfred ook gewoon de irritante grote broer die precies wist hoe hij zijn kleine zusje op de kast moest krijgen.

Het klopt niet, het hoort niet

Vandaag wordt Leanne 26 jaar. Dezelfde leeftijd die Wilfred had toen hij overleed. Naar de mens gesproken (want zo vanzelfsprekend is het niet) gaat onze lieve, sterke, dappere dochter het komende jaar haar oudste broer qua leeftijd inhalen en ouder worden dan ons oudste kind. Dat klopt niet en dat hoort niet.

‘Vandaag geen knuffel of telefoontje van Wilfred voor zijn zus.’

16 augustus. Het is feest in huize Buijze. Vandaag geen knuffel of telefoontje van onze oudste zoon Wilfred voor zijn zus. We missen zijn “Gefeliciflapstaart!” of een geluidsfragmentje van een door hem gezongen “Welgefeliciteerd!” op onze verjaardagen.

Maar het is feest want Leanne is jarig. En we zijn blij en dankbaar dat ze de afgelopen 26 jaar mocht leven, in ons leven mocht zijn. We zingen “Lang zal ze leven” want we wensen haar een lang en gelukkig leven en een heel mooi 27e levensjaar.

Geschreven door

Petra Buijze

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--