Blog Jurgen | ‘Ik vraag me wel eens af waarom ik dit doe’

Een aantal keren in de maand heb ik het, dan zit ik op Luna haar kamer en haal ik herinneringen op. Niet zomaar herinneringen, ik noem het altijd 3D-herinneringen. Door de kasten en laatjes open te trekken kom ik nog steeds dingen tegen die blijdschap triggeren, maar natuurlijk ook verdriet. Verdriet om het missen van Luna. Het niet meer kunnen vastpakken van Luna. Geen gesprekken meer kunnen voeren met Luna.

Felgekleurde trui

Dat laatste is niet helemaal waar, vaak zit ik op haar kamertje toch te praten met haar, ondanks ik weet dat er geen reactie meer komt. Ik heb een felgekleurde trui van haar vast en zeg haar dan dat deze haar zo mooi stond. Als ik aan de trui ruik, zie in mijn gedachten Luna dan weer voorbij huppelen met haar slanke lichaam en mooie bruine lange haarlokken.

Ik vraag me wel eens af waarom ik dit doe en besef dan dat ik dit gewoon nodig heb. Ik mis haar intens. Waarom zou ik dan niet de plek bezoeken waar ze zo aanwezig is met haar spullen, onze herinneringen?

Mooi lelijk

Daar zit ik dan, het is weer zo’n dag dat ik het kamertje van Luna in getrokken wordt. Ik zeg “kamertje”, omdat het echt het aller kleinste kamertje in ons huis is, maar zeker wel het knuste en meest betoverende kamertje.

Luna was een echte verzamelaar, kon de “lelijkste” dingen mooi vinden en liet ons zien waarom deze dingen mooi waren. Als we kleren gingen kopen vroeger ging ze altijd voor combinaties die volgens ons niet bij elkaar paste, maar als ze dan de kleren aan had zeiden Karin en ik tegen elkaar “een zot staat alles".

Ook de beeldjes en andere kleine verzamelobjecten zijn gewoon mooi door de lelijkheid. Beeldjes die in een winkel ver achter op de planken stonden, shinen bij Luna op haar kamertje door schoonheid.

Badderen

Af en toe fluistert Luna me in dat ik een beetje badolie uit haar kast mag pakken om te gebruiken. Dan sluit ik ‘s avonds mijn ogen in bad en herinner ik de momenten dat we samen de dag doornamen en snode plannen smeden om Karin te verassen voor haar verjaardag op 5 december en gingen we al nadenken over de aankomende Kerst.

Dan land ik weer van mijn wolk en besef ik dat we het dit jaar weer zonder Luna moeten regelen. Dat de Kerst en sterfdag van Luna er weer aankomt.

Ik ga na het badderen weer snel naar Luna haar kamer om me te laten overvallen met een mooie herinnering, gelukkig zijn ze er nog. De herinneringen…

Ik mis je kleine Dondersteen.

• Blog Jurgen | ‘Ik rouw heel anders dan mijn vrouw en dochter, dat botst soms’

  Blog Jurgen | ‘Ik rouw heel anders dan mijn vrouw en dochter, dat botst soms’

• Elines zoon (14) verongelukt: ‘Hij dacht waarschijnlijk dat de treinen niet reden’

  Elines zoon (14) verongelukt: ‘Hij dacht waarschijnlijk dat de treinen niet reden’