Blog Esther – Eén goed voornemen dit jaar

Lijstje met goede voornemens

Het is weer tijd om over goede voornemens na te denken. Daar deed ik altijd heel fanatiek aan mee. Het bleef bij mij dan ook nooit bij één goed voornemen, eerder tien. Het eerste voornemen op mijn lijstje was wel altijd hetzelfde: afvallen. Na de lijst met tien hele goede, maar niet-haalbare voornemens, vond Dennis vaak dat het er meer dan voldoende waren. Hij kende me al langer dan vandaag en wist natuurlijk ook wel dat de helft er volgend jaar weer op zou staan. Maar daar hoorde je hem nooit over. Hij steunde me door dik en dun. Hij liet me geloven dat het een prachtig streven was om 20 kilo af te vallen, 4x in de week te gaan sporten, elke avond om 22.00 uur naar bed, meer investeren in mijn vriendinnen en mijn auto netjes te houden.

‘Dennis steunde me door dik en dun’

Geen goede voornemens dat ene jaar

Het was december 2012 en terwijl iedereen bezig was met het bedenken van de goede voornemens, zat ik aan tafel met een leeg vel papier.

‘Waren er echt nog mensen die zich druk maakten om hun gewicht?’

Dat jaar had ik geen goede voornemens. Dennis was er niet meer. Ik moest overleven en overeind blijven voor de kinderen. Of ik nou 20 kilo te zwaar was en in een zwaar vervuilde auto rondreed, kon me niet schelen. Waren er echt nog mensen die zich druk maakten om hun gewicht? Terwijl ik er twee jaar geleden zelf nog heel hard aan mee deed, maakte het me nu heel boos. Evenals al die mensen die druk in de weer waren met kerstcadeaus.

Wat een onzin

Ik moest kerst vieren zonder Dennis, zonder de liefde van mijn leven en de papa van mijn kindjes. Wat kon mij die voornemens nou schelen! Het nieuwe jaar had voor mij slechts één uitdaging: er zijn voor mijn kinderen. Al het andere is niet belangrijk.

‘Kerstverlichting? Wat een onzin! We hebben toch lantaarnpalen?’

Ik ergerde mij ineens ook gruwelijk aan al die gezellige kerstreclame’s op tv. Alsof kerst zo leuk is en iedereen met kerst blij is. Of al die kerstverlichting aan de gevels en in de tuinen. Waarom? Wat een onzin! We hebben toch lantaarnpalen? Kerstdiners of sportclubs en op school vond ik al helemaal vreselijk! Ik moest samen met al die moeders en vaders toekijken hoe gezellig de kinderen met elkaar zaten te eten. Mijn kinderen, die ook op die dagen hun vader extra misten.

Het witte vel papier bleef leeg. Geen goede voornemens voor dat jaar.

‘Dennis zou trots op me zijn’

Eén goed voornemen

Dit jaar zit ik wederom weer met een leeg vel papier voor me. In mijn hoofd zitten dit jaar wel weer een aantal goede voornemens. Ik kan me weer druk maken over mijn gewicht en de rommel in mijn auto. Toch besluit ik dit jaar één goed voornemen op mijn lijstje te zetten en deze haalbaar te maken. Geen lange niet-haalbare voornemens meer. Wat ik wil, is:

10 kilo afvallen

Met Dennis zijn wijze woorden in mijn achterhoofd besluit ik nooit meer lange lijsten met goede voornemens te maken. Eén goed voornemen per jaar is meer dan voldoende. Hij zou trots op me zijn en ook al is hij er niet meer. Hij steunt me wederom door dik en dun. Dun in dit geval, want volgend jaar begin ik 10 kilo lichter met een blanco lijst!

Esther