Blog Bertine – ‘Hoe gaat het nu met je?’
24 maart 2017 · 00:12
Update: 5 februari 2025 · 11:57
Door het overlijden van Daan is de glans van Bertine’s leven eraf, maar ondanks het verdriet probeert ze door te gaan met haar leven.
Vraag
Hoe gaat het nu met je? Die vraag krijg ik regelmatig. Ik begrijp de vraag wel, inmiddels is het acht maanden geleden dat Daan overleden is. Maar welk antwoord verwacht je eigenlijk als je die vraag aan mij stelt? En welk antwoord kan ik geven? Want hoe zou het met je gaan als je iets heel kostbaars verliest, je kind.
“Het leven is te mooi om te laten liggen”
Ik ga door met mijn leven. Doorgaan moet wel, ik heb nog een gezin. Het leven is te mooi om te laten liggen. Ik probeer vooral verder te gaan zoals Daan dat zou doen. Hij was zo sterk, genoot zo intens van het leven. Dus probeer ik dat ook te doen. Maar wel met een gebroken moederhart. Iets wat je niet elke dag aan mij ziet, maar ik voel het wel elke dag.
Londen
Vier jaar geleden beloofde ik Isa dat we naar Londen zouden gaan. Haar vriendinnetje verhuisde naar deze stad en wij zouden op bezoek gaan. Door de ziekte van Daan en alle onzekerheid is ons reisje er nooit van gekomen. Voor mijn gevoel heeft ons leven de afgelopen vijf jaar stil gestaan. Heel veel dingen in deze jaren waren niet mogelijk. De zorgen waren veel en groot. We hebben ons allemaal aan moeten aanpassen.
Boven de wolken
Maar afgelopen weekend was het dan zover. Samen zijn we op het vliegtuig gestapt met Londen als bestemming. Eenmaal in de lucht boven de wolken voel ik mij heel dichtbij Daan. Ook dit is een moment dat mijn verdriet even heel intens boven komt. De tranen rollen over mijn wangen. Ik veeg ze snel weg zodat dat hopelijk niemand het ziet. Isa vraagt: “wat is er mama?”. Ik zeg haar dat ik aan Daan denk. Ze is stil, ze weet genoeg.
Boven de wolken is het zo mooi. Een blauwe hemel met onder ons een deken van wolken. De zon schijnt prachtig.
“Dit leven is anders, de glans is eraf”
We hebben een heerlijk weekend bij super lieve vrienden. Het is zo fijn om te zien en te voelen dat ik begrepen word, ook al is het bijna niet voor te stellen. En om even samen met mijn meisje zijn, alle aandacht voor haar. Nieuwe herinneringen maken, en vooral weer bezig met een nieuw leven opbouwen. Een leven zonder Daan, zonder ziekenhuis en vooral zonder kanker. Dit leven is anders, de glans is eraf. Maar ook zonder die glans kan het leven nog best mooi zijn.
Meest gelezen
- Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
- Anne verloor haar vader - en maakte een kunstwerk dat je niet meer loslaat
‘Je zit klem. Voor en achter je alleen chaos. Zo voelt verlies’
Anne verloor haar vader - en maakte een kunstwerk dat je niet meer loslaat
- Marians dochter Sandra werd vermoord: ‘Mij krijgt hij niet ook nog klein’
Femicide
Marians dochter Sandra werd vermoord: ‘Mij krijgt hij niet ook nog klein’
Lees ook
- 'Mijn ene tweelingdochter was kerngezond, de ander lag met ongeneeslijke kanker in het ziekenhuis'
Annika verliest haar dochter (11)
'Mijn ene tweelingdochter was kerngezond, de ander lag met ongeneeslijke kanker in het ziekenhuis'
- Marieke: ‘Hij duwde mijn hand weg, hij moest alleen heengaan’
Marieke verloor haar vader, uitzending zondag 10 augustus
Marieke: ‘Hij duwde mijn hand weg, hij moest alleen heengaan’
- Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
Nadja’s man werd vermoord: Op de straatstenen liggen de geboortekaartjes die hij wilde posten
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.