Blog Bertine – ‘Hoe gaat het nu met je?’

Vraag

Hoe gaat het nu met je? Die vraag krijg ik regelmatig. Ik begrijp de vraag wel, inmiddels is het acht maanden geleden dat Daan overleden is. Maar welk antwoord verwacht je eigenlijk als je die vraag aan mij stelt? En welk antwoord kan ik geven? Want hoe zou het met je gaan als je iets heel kostbaars verliest, je kind.

Ik ga door met mijn leven. Doorgaan moet wel, ik heb nog een gezin. Het leven is te mooi om te laten liggen. Ik probeer vooral verder te gaan zoals Daan dat zou doen. Hij was zo sterk, genoot zo intens van het leven. Dus probeer ik dat ook te doen. Maar wel met een gebroken moederhart. Iets wat je niet elke dag aan mij ziet, maar ik voel het wel elke dag.

Londen

Vier jaar geleden beloofde ik Isa dat we naar Londen zouden gaan. Haar vriendinnetje verhuisde naar deze stad en wij zouden op bezoek gaan. Door de ziekte van Daan en alle onzekerheid is ons reisje er nooit van gekomen. Voor mijn gevoel heeft ons leven de afgelopen vijf jaar stil gestaan. Heel veel dingen in deze jaren waren niet mogelijk. De zorgen waren veel en groot. We hebben ons allemaal aan moeten aanpassen.

Boven de wolken

Maar afgelopen weekend was het dan zover. Samen zijn we op het vliegtuig gestapt met Londen als bestemming. Eenmaal in de lucht boven de wolken voel ik mij heel dichtbij Daan. Ook dit is een moment dat mijn verdriet even heel intens boven komt. De tranen rollen over mijn wangen. Ik veeg ze snel weg zodat dat hopelijk niemand het ziet. Isa vraagt: “wat is er mama?”. Ik zeg haar dat ik aan Daan denk. Ze is stil, ze weet genoeg.

Boven de wolken is het zo mooi. Een blauwe hemel met onder ons een deken van wolken. De zon schijnt prachtig.

We hebben een heerlijk weekend bij super lieve vrienden. Het is zo fijn om te zien en te voelen dat ik begrepen word, ook al is het bijna niet voor te stellen. En om even samen met mijn meisje zijn, alle aandacht voor haar. Nieuwe herinneringen maken, en vooral weer bezig met een nieuw leven opbouwen. Een leven zonder Daan, zonder ziekenhuis en vooral zonder kanker. Dit leven is anders, de glans is eraf. Maar ook zonder die glans kan het leven nog best mooi zijn.