Gedicht Esther Terlouw | Loslaten

Loslaten

Je hebt je strijd gestreden, ik ben zo trots op jou!
nu zul je ons los moeten laten, ik weet dat je het anders wou.
Je hebt gevochten elke dag, zonder ooit te klagen.
Je was zo dapper elke dag en hebt je kruis gedragen.
Maar nu zegt je lichaam stop, ik kan niet meer, het is echt op,
je hebt genoeg gestreden.

En hoe moeilijk het ook is, je moet ons los gaan laten
het was een strijd die niet te winnen is, dat had ik al even in de gaten
Je hebt gevochten, gestreden tot het laatste moment,
maar nu is het tijd om los te laten, ik hoop dat je er klaar voor bent

Het is goed zo lieve mama, ik ben ontzettend trots op jou!
Ik ben bereid je los te laten, ondanks dat ik je zo missen zou.
Maar deze strijd kun je niet winnen, en zoveel moeite en pijn
daar is niets meer mee te beginnen, we moeten realistisch zijn.
Ik gun je zo het eeuwige leven, een leven bij God zonder pijn.
en ook al wil ik je echt niet kwijt, ik weet dat het daar veel beter zal zijn.

Dus lieve mama, je mag gaan, dat gunnen we jou graag
we weten dat het einde komt, misschien nog wel vandaag
Je mag nu naar de hemel gaan, het leven tegemoet.
Een eeuwig leven zonder pijn, want bij God is alles goed.

Lieve mama, we laten je los,hoe moeilijk dat ook is,
hoe graag we je nog bij ons houden,we weten dat het beter is.

Esther Terlouw deelde haar verhaal over het verlies van haar moeder in Ik mis je. Bekijk hier de uitzending.