Gedicht | Mag ik je hand vasthouden? #MH17

Mag ik je hand vasthouden?

Er zijn geen woorden om te zeggen hoe erg dit nieuws is
Er zijn geen zinnen te weerleggen
Ergens ging het mis

Ik kan de woorden niet bedenken
Hoe graag ik je ook troosten wil
In mijn gedachten wil ik schreeuwen
Maar mijn mond die blijft zo stil

Ik zou zo graag met je praten
Maar weet niet wat ik zeggen moet

Mijn mond gaat open en weer dicht
Elk woord, het voelt niet goed

Mag ik alleen je hand vasthouden
Zonder dat ik één woord praat
Dat je weet dat ik je pijn voel
En dat ik het dan daarbij laat

Dat je kunt zien in mijn ogen
En ik kan zien in die van jou
Dat dit niet had mogen gebeuren
Niet met hun, waarom moest dat nou

Ik pak je handen, wil je troosten
Hoop dan dat ik wakker word
Uit deze nachtmerrie, maar het is waarheid

Woorden schieten mij te kort…
…. mag ik nog even je hand vasthouden

Leonita Gerssen

Geschreven naar aanleiding van de ramp met vlucht MH17. Op 17 juli werd het toestel MH17 uit de lucht geschoten en kwamen 298 mensen om het leven, waaronder veel Nederlanders. Elk jaar worden de slachtoffers op verschillende plekken in Nederland herdacht.

Leonita Gerssen

‘Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met het verlies van een dierbare. Woorden schieten dan tekort, terwijl we juist dan zoveel mooie dingen willen zeggen.‘

Daarom is Leonita gedichten gaan schrijven. Gedichten over onderwerpen als ziekte, plotseling overlijden, kinderen of een zelfgekozen einde zijn gebundeld in ‘Niet meer bij mij’. Op haar pagina Afscheidsgedichten kun je een indruk krijgen van deze gedichten.