Vaak zijn er specifieke herinneringen aan degene die je zo mist die je helder voor ogen blijven. Hoe ze lachte, zijn serieuze blik, haar lieve stemmetje… Daarover gaat ook dit korte gedichtje van Claire Vanden Abbeele.
Gekomen om te blijven
Wat me verwondert
is het licht in je ogen
de warmte van je huid
het gemak waarmee je ademde.
Wat me verwondert
is hoe de herinnering
aan dit alles
me niet verlaat.
Claire Vanden Abbeele
Uit het boek: ‘Leven met de dood’ / Leo Fijen
Een boek over het leven. Het leven van ieder die zijn of haar dierbare verliest. Ontroerende verhalen en troostende gedichten. Leo Fijen vroeg aan nabestaanden: welke teksten geven kracht en bieden troost?
Dezelfde vraag stelde hij aan de belangrijkste rouwdeskundigen van Nederland en Vlaanderen, waaronder ook Daan Westerink.
Disclaimer
Dit gedicht is met toestemming van uitgeverij Ten Have overgenomen uit de bundel Leven met de dood (2014) van Leo Feijen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
