Gedicht | Ik heb geen afscheid kunnen nemen
Soms overlijdt iemand zo plotseling, dat je geen mogelijkheid hebt gehad om afscheid te nemen. Dat kan nog lang in je hoofd blijven spoken: wat had ik nog willen zeggen? En zou het afscheid nemen, geholpen hebben om het verdriet een plek te geven? Bette Westra schrijft een treffend gedicht over deze situatie.
Zonder jou
Ik heb geen afscheid
meer van je kunnen nemen
zo plotseling stierf je
en was je weg bij mij
Dat spijt me
meer dan ik je ooit zeggen kan
het was me lief geweest
als ik er toen ook was
Dan had ik je nog even
goed kunnen leggen
iets liefs gezegd
dicht bij je oor
Ik had je kusjes
kunnen geven
m’n armen
om je heen geslagen
Misschien
heel misschien
had ik dit verdriet dan
– om jouw niet meer zijn –
beter kunnen verdragen
Nu blijf ik achter
en wacht er mij
een wereld zonder jou.
Yvonne van Emmerik
Uit het boek: ‘Leven met de dood’ / Leo Fijen
Een boek over het leven. Het leven van ieder die zijn of haar dierbare verliest. Ontroerende verhalen en troostende gedichten. Leo Fijen vroeg aan nabestaanden: welke teksten geven kracht en bieden troost?
Dezelfde vraag stelde hij aan de belangrijkste rouwdeskundigen van Nederland en Vlaanderen, waaronder ook Daan Westerink.
Vraag het Daan
Hoe moet je verder met rouwen wanneer je geen afscheid hebt kunnen nemen? Bekijk het antwoord van rouwtherapeut Daan Westerink in deze aflevering van ‘Vraag het Daan’.
Disclaimer
Dit gedicht is met toestemming van uitgeverij Ten Have overgenomen uit de bundel Leven met de dood (2014) van Leo Feijen. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
