Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Gedicht | Duizenden bergen

28 februari 2018 · Leestijd 2 min

Een ontroerend gedicht van Leonita Gerssen over de zware weg van rouw.

Duizenden Bergen

Duizenden bergen heb ik beklommen
Duizenden paden heb ik begaan
Diepe dalen heb ik overwonnen
Om gewoon maar door te gaan
Vele wegen heb ik moeten nemen
Om te komen waar ik wilde zijn
Veel verdriet op mijn reis meegedragen
Zwart en donker, wat deed dat pijn..
Om hem niet meer bij me te hebben
Duizenden bergen heb ik beklommen
Met veel warmte om mij heen
Vriendschappen werden voor eeuwig gesloten
Hielpen mij er ook doorheen
Zo heb ik van het leven genoten
Van de liefde die ik kreeg
Gekoesterd in mijn verdeelde hart
Voelde het dan minder leeg
Duizenden bergen ben ik omhoog geklommen
Duizenden malen bovenaan gestaan
Duizenden keren de wind door mijn haar
En strelend langs mijn gezicht voelde gaan..
… Als de handen van een kind
Ik pak ze vol vertrouwen aan
Voor de volgende grote reis
Doe ik nu die ene stap
Naar dat mooie paradijs
Zwevend kijk ik naar beneden
Wetend dat zij daar zal zijn
Dat zij vrede heeft met mijn rust
Verlost van verdriet en alle pijn
En dat ik haar voor eeuwig meeneem…
Over duizenden mooie bergen…

Leonita Gerssen

Leonita Gerssen

Leonita Gerssen

Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met het verlies van een dierbare. Woorden schieten dan
tekort, terwijl we juist dan zoveel mooie dingen willen zeggen.
‘ Daarom is Leonita gedichten gaan schrijven. Gedichten over onderwerpen als ziekte, plotseling overlijden, kinderen of een zelfgekozen einde zijn gebundeld in ‘Niet meer bij mij’. Op haar pagina Afscheidsgedichten kun je een indruk krijgen van deze gedichten.

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--