Blog Patricia | ‘Wat doet jou missen toch zeer’
22 februari 2019 · 00:10
Update: 5 februari 2025 · 10:29
Patricia verloor haar zes-jarige dochtertje Mikki aan de gevolgen van kanker. Op sommige dagen overvalt het loodzware gemis haar. ‘Wat zijn rouwgevoelens toch onvoorspelbaar.’
Vandaag is weer zo’ n dag. Zo’n dag die onverwacht zwaarder valt dan de vorige.
‘Ik wil de pijn van jou missen nog niet voelen. Niet nu al.’
Ik word vroeg wakker met een steen in mijn maag. Zodra ik mij ervan bewust ben dat dit komt omdat jij vannacht weer niet stiekem naast me in bed bent gekropen, probeer ik uit alle macht door te slapen. Ik wil de pijn van jou missen nog niet voelen. Niet nu al. Ik wil het nog een paar uurtjes uitstellen en die steen in mijn maag wegslapen. Maar het lukt niet.
Herinneringen aan mijn mooie kind dringen zich ongevraagd haarscherp op aan mijn gedachten. Die steen in mijn maag blijft.
Je bent er niet
Het is zo’n dag dat ik je overal zie. Tekenend aan tafel. Brood smerend in de keuken. Voor me uit rennend op de galerij naar de voordeur, staand op je tenen in een grijze strokenrok, drukkend op de bel, hopend dat een van je broers open doet, zodat jij het eerste binnen bent.
Maar je bent er niet. Ik weet niet eens wanneer de basisschool dit jaar precies vakantie heeft. Weg Mikki, weg wereld. Ik mis je zo. Dit komt nooit meer goed.
En dan te bedenken, dat het gisteren nog was dat ik mijzelf voor het eerst na maanden rouwen, verraste door verheugd te zijn bij het denken aan zoiets triviaals als nieuwe tegels in de douche. En dit keer kwam er voor het eerst geen schuldgevoel. Wel verbazing: is het dan toch mogelijk, om naast dit diepe verdriet te voelen dat het leven nog altijd geleefd mag worden?
Heimwee
Maar vandaag is het weg. Ineens. En komen er ongevraagd allemaal herinneringen boven van het leven met Mikki dat er niet meer is. Vandaag is er alleen maar pijn en heimwee naar jou.
‘Als ik slaap, is het gemis tenminste heel even weg’
Nieuwe douchetegels kunnen mij gestolen worden. Ik kan mij niet voorstellen dat ik mij ooit nog druk kan maken om zoiets onnozels als een badkamer. Alles, echt alles heb ik er voor over om jouw handje weer vast te kunnen houden, terwijl jij trots over de rij hoge tegels naast onze flat balanceert.
Gelukkig mag ik straks weer slapen.
Ik ben moe van vandaag, moe van de steen in mijn maag. Als ik slaap is het tenminste heel even weg. Wat zijn rouwgevoelens toch onvoorspelbaar.
Wat doet jou missen toch zeer.
Meest gelezen
- Vicky kreeg geen kans meer om alles te zeggen tegen haar beste vriendin en zielsverwant
‘Het brak me dat ze alles alleen moest dragen’
Vicky kreeg geen kans meer om alles te zeggen tegen haar beste vriendin en zielsverwant
- Gerda mist haar man: ‘We hadden je nog zo nodig’
Als je partner onverwachts ziek wordt
Gerda mist haar man: ‘We hadden je nog zo nodig’
- 7 tips van Manu Keirse om voor jezelf te zorgen tijdens het rouwen: 'Verwen jezelf'
Zoals: ga pas slapen als je echt moe bent
7 tips van Manu Keirse om voor jezelf te zorgen tijdens het rouwen: 'Verwen jezelf'
Lees ook
- Blog Bianca | Is het rouw of gewoon een slechte dag?
'Geen zin in school? Misschien komt het doordat papa is gestorven'
Blog Bianca | Is het rouw of gewoon een slechte dag?
- Gedicht Catharina | Voor het leven
Gedicht bij verlies van een vriend(in)
Gedicht Catharina | Voor het leven
- Nieuw seizoen EO-programma 'De Kist' vanaf donderdag: ‘De dood is een mooi excuus om het over wezenlijke dingen te hebben’
Eindredacteur Stefan Kooijman over het nieuwe seizoen
Nieuw seizoen EO-programma 'De Kist' vanaf donderdag: ‘De dood is een mooi excuus om het over wezenlijke dingen te hebben’