Blog Bertine – Een weekendje weg zonder Daan
28 oktober 2016 · 00:00
Update: 21 februari 2025 · 13:53
Daans geboortedag komt dichterbij, Bertine weet niet goed wat ze er mee moet. Ze blijft zich afvragen: wat gaan we doen met Daans geboortedag?
Geen zin
Ik heb er echt geen zin in. Ik wil niet weg, vooral niet weg bij Daan. Gewoon thuis blijven dat is een prima idee. Thuis ben ik dichtbij hem, thuis is alles waar Daan ook was. Ik wil gewoon geen leuke dingen doen zonder Daan! Dat hij nooit meer terug komt, dat weet ik ook wel. Het begint me steeds meer en meer tegen te staan dat we Daan kwijt zijn. Dat die rotkanker teruggekomen is. Waarom nou, waarom moet ik zonder jou verder. Ik wil dat gewoon niet. Je was nog maar veertien, veel te jong. Je was zo leuk, veel te leuk. En je was bijzonder, heel bijzonder.
Ons zonnetje scheen uit de hemel
Daan zijn geboortedag komt steeds dichterbij. Die dag moet wel iets bijzonders worden, want ik wil zeker elk jaar er iets moois van maken. Samen met Thijn ga ik naar het dorp om rozen te kopen. Veertien mooie, grote rode rozen. En we kopen er een schattig egeltje bij. Die ziet Thijn staan in de winkel en hij wil die graag bij Daans graf neerzetten.
Daarna pak ik spullen in om met mijn man en kinderen een paar dagen weg te gaan. Eerst langs het graf van Daan, de rozen staan prachtig! En dan vertrekken we richting het noorden. De eerste keer zonder Daan een paar nachtjes weg.
Dat taartje smaakte, maar niet zo lekker als de taarten van de afgelopen jaren.
Zaterdag, op Daans geboortedag, scheen de zon volop. Ons zonnetje scheen uit de hemel. We hebben een taartje gegeten want daar hield Daan zo van. En we maakten een foto van ons vieren. Maar het is zo anders zonder Daan. Die foto is weer niet compleet. Dat taartje smaakte, maar niet zo lekker als de taarten van de afgelopen jaren. We hebben er een mooi weekend van gemaakt. En ook mooie herinneringen over Daan gedeeld. Gelachen samen met de kinderen en ook de tranen waren erbij. Het was fijn om zo samen te zijn. Samen met Isa en Thijn moeten we, en gaan we, er iets moois van maken. Het moet, maar wat is het moeilijk.
Niet vergeten
Op de terug weg eerst langs Daan en dan naar huis waar het fijn thuis komen is. Bloemen, kaarten, cadeautjes, appjes: Daan is niet vergeten en wij ook niet. Wat fijn dat er zoveel mensen aan ons dachten. Rouwen doe je niet alleen. Het geeft steun en ik hoop dat ook volgend jaar weer aan de geboortedag van Daan gedacht zal worden. En dat hij gewoon voor altijd genoemd mag worden en bij ons mag horen.
Meest gelezen
- Blog Bianca | Tien jaar weduwe
'Ik vraag me af of inmiddels niet alles gezegd is'
Blog Bianca | Tien jaar weduwe
- ‘Uw dochter wordt niet ouder dan twee jaar’, kreeg Bettina te horen
'Liefhebben, zorgen en haar verliezen tegelijkertijd’
‘Uw dochter wordt niet ouder dan twee jaar’, kreeg Bettina te horen
- Steek een kaarsje aan voor Lisa (17) uit Abcoude
Abcoude is in rouw
Steek een kaarsje aan voor Lisa (17) uit Abcoude
Lees ook
- Pieter (76) hield van twee vrouwen - en verloor ze allebei
'Om Isabella kon ik niet publiekelijk rouwen'
Pieter (76) hield van twee vrouwen - en verloor ze allebei
- 'Mijn hart is gebroken. Nu, zes jaar later, komt dat meer binnen dan in de afgelopen jaren'
Hoe is het met blogger Charlotte Jonker?
'Mijn hart is gebroken. Nu, zes jaar later, komt dat meer binnen dan in de afgelopen jaren'
- Mariannes man kreeg vijf herseninfarcten: ‘Soms voelde ik het verlangen dat we verlost zouden worden'
Uitzending zondag 24 augustus
Mariannes man kreeg vijf herseninfarcten: ‘Soms voelde ik het verlangen dat we verlost zouden worden'
Ontvang bemoedigende artikelen & verhalen in je mailbox
We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.
Lees onze privacyverklaring.