Blog Bertine | Oktober

Daans geboortemaand

En dan is het oktober geworden, de geboortemaand van Daan. Weer een maand met dubbele gevoelens. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik Daan zestien jaar geleden mocht krijgen! Mijn eerste kindje, een heel mooi, klein en bijzonder kindje. Wat was ik trots op je, op mijn kleine leuke downie. Daan, mijn kindje waar ik zo ontzettend veel van geleerd heb. Waar ik zoveel van hield en nog steeds zoveel van hou. Hij heeft ons laten zien hoe mooi het leven is en dat je vooral moet genieten. Dat genieten probeer ik nog steeds, maar zonder Daan is dat wel heel moeilijk.

“Hoeveel nachtjes slapen nog?”

Wat kon Daan intens genieten van een feestje. Vooral het samen zijn en taart eten; dat was voor hem volop feest! Hij telde de dagen altijd af, tot zijn verjaardag. Het wachten duurde voor hem vaak zo lang! Iedere avond vroeg hij dan aan mij, “hoeveel nachtjes slapen nog?”. Hij vond het geweldig om jarig te zijn. Volop in de belangstelling staan en iedereen trakteren op iets lekkers. Met een dikke glimlach op zijn gezicht genoot hij zo. Wat mis ik die lach. Wat mis ik zijn vragen.

Afgelopen jaren heeft hij verschillende keren zijn feestje in het ziekenhuis moeten vieren. Ik kan me nog die ene keer herinneren… Natuurlijk hadden we taart besteld, maar hij wilde geen stukje. Zijn hele mond was kapot van de chemo. Hij was zo ziek en had zoveel pijn. Die dag kreeg hij zijn eerste sonde, vreselijk vond hij dat. Wat heeft mijn lieve mannetje toch veel moeten doorstaan. Als kind zijnde wil je toch niks liever dan gewoon je feestje vieren, maar zelfs dat kon niet.

Zestien

Deze maand zou Daan zestien geworden zijn. Dat is toch een geweldige leeftijd. Hoe stoer was het geweest, en Daan was vast heel trots geweest op die mooie leeftijd. Ik vraag me af wat hij nu weer had bedacht om als cadeau te vragen. Vaak wist hij precies wat hij wilde hebben!

Toen hij veertien werd, zijn laatste verjaardag, heeft hij mij heel duidelijk gemaakt dat het toch echt tijd was voor een telefoon. Want iedereen van die leeftijd had er één. Hij was zo trots op zijn eigen mobiel. En wat ben ik achteraf blij met dat cadeau. Ik heb zoveel berichtjes van hem gekregen en dat is nu zo fijn om terug te zien en te luisteren.

Deze maand tranen

Deze maand geen cadeautje, geen slingers en ballonen. Geen sweet sixteen party. Ik heb trouwens geen idee of dat ook voor jongens gedaan wordt… Maar ik had het zeker voor Daan gedaan. Deze maand tranen, omdat ik je mis. Maar zeker ook veel dankbaarheid omdat jij in ons leven mocht zijn!

Daan blijft voor altijd veertien. Maar veertien feestjes mocht hij vieren.