Na het verlies van haar vriendin zoekt Jeannette een manier hoe ze kan omgaan met de stekende pijn die achterblijft. ‘Het liefst wilde ik nooit meer iemand zo intens liefhebben.’
In een blog op Lazarus schrijft Jeannette Helms over deze zoektocht. Na het overlijden voelt ze zich uitgeblust en is het pijnlijk om contact met andere mensen te hebben.
‘Het liefst wilde ik nooit meer iemand zo intens liefhebben’, schrijft ze. ‘Vermijden dat ik ooit nog een keer door dit soort stekende pijn moet navigeren.’
Gemis
Al snel besefte ze dat het gemis niet per definitie minder zou worden, wel anders. ‘Het eigenlijke gemis wordt groter. Want hoe meer tijd er verstrijkt, hoe meer momenten je niet samen door hebt kunnen brengen. “‘M. Vasalis schreef: ‘Niet het snijden doet zo’n pijn, maar het afgesneden zijn”.’
Ze komt tot het inzicht dat rouw zich een spoor ploegt door je leven, maar ook grond kan geven voor openheid en diepe verbinding met anderen. De verbinding met anderen blijkt helpend te zijn om het nalatenschap van de ander te kunnen verankeren in een een collectieve herinnering. Ook blijft zo de impact die iemand op jou en anderen had, bestaan.
Lees haar blog, waarin de liefde weer levend wordt.
