‘Het is een eer om te rouwen’ en nog 4 inzichten van schrijfster Elizabeth Gilbert
Eten, bidden, beminnen en nu ook rouwen. Schrijfster Elizabeth Gilbert, auteur van de bestseller ‘Eat, Pray, Love’, spreekt uit ervaring. Ze verloor bijna een jaar geleden de liefde van haar leven aan alvleesklierkanker. In een interview met TED-curator Chris Anderson, die zelf zijn 24-jarige dochter verloor, deelt Gilbert onverwachte inzichten.
Het is een eer om te rouwen
‘Verdriet is de prijs die je betaalt voor liefde.’ Het is een bekend cliché. Toch is er ook een ander verband tussen rouw en liefde. Het overkomt je, je hebt er nauwelijks invloed op. De enige manier waarop je rouw en liefde het hoofd kunt bieden, is door het niet te willen controleren. Omdat je zoveel van iemand gehouden hebt, is het ook een eer om zoveel, zo intens en zo overweldigend te voelen dat je iemand mist.’
Rouwen is een full-body experience
‘Ik zit middenin mijn rouwproces maar toch dans ik dagelijks. Rouw is niet iets dat in je hoofd zit. Het vraagt om overgave van je hele lichaam. Het helpt om je lijf te wiegen en je verdriet op zo’n manier in beweging brengen. Rouw is een energie die dwars door alles heen raast, er dendert iets door je heen dat groter is dan jij bent. Wanneer je niet meebeweegt, maakt het je kapot.’
Ik weiger te leven zonder mijn geliefde
‘Ik zie de wereld door een Rayya-filter. Rayya (overleden partner red.) zit in mij. Ze is door mijn persoon heen gevlochten. Haar erfenis leeft in mij, het verandert me, het loopt met me op. Dat is iets wat we zullen blijven hebben samen… de rest van mijn leven.
Ik zoek creatieve manieren om mijn partner toch op te blijven zoeken. Door elke dag een voicemail achter te laten op haar telefoon bijvoorbeeld, krijg ik toch het gevoel dat we nog communiceren.’
Stel de vraag: Ben ik bereid in het verhaal te blijven?
‘Bereidheid maakt het verschil in alles. In creativiteit; ben ik bereid om iets nieuws te proberen, te falen, onsuccesvol te zijn. Maar ook in rouwen; ben ik bereid om de geweldige opdoffers te trotseren die het leven soms uitdeelt en toch in het verhaal te blijven? Of verlaat ik het toneel? Persoonlijk wil ik niets van mijn eigen verhaal missen.’
Bekijk de toekomst vanuit nieuwe voorwaarden
‘De harde realiteit is: het leven dat ik alleen met Rayya kon leven, is voorbij. Maar er is ook een leven dat ik alleen zonder haar kan leven en dat begint nu. (…) Het zijn de nieuwe voorwaarden: de persoon zonder wie ik niet kon leven is er niet meer. Waar blijf ik nu in het verhaal? Ik ben kennelijk een mens geworden dat wel zonder die persoon kan leven.
‘Nu ontvang ik wat er op me afkomt’
Ik wilde niet dat het eindigde zoals het eindigde maar die keuze was niet aan mij. Nu ontvang ik wat er op me af komt. Ik weet, het leven is stof en as en vergankelijk. Maar het is toch mooi… ik wil het op een nieuwe manier ontdekken.’
Meer weten van Elizabeth Gilbert? Beluister de hele podcast.
