Gedicht | Alles doet zeer – de rauwheid van rouw

Wanneer je een dierbare verloren hebt, gaat jouw leven wél door. Hoe donker en verdrietig de dagen ook kunnen zijn, jij bestaat nog.

De rauwheid van rouw

Er zijn van die dagen waarop alles zeer doet.
Je adem schuurt, het bonzen van je hart doet pijn, je bloed schreeuwt het uit.
Je ogen verliezen het steeds weer van je tranen, je keel is rauw van rouw.

Nu is het dan zover. Alles is anders.
Jij bent er nog. Je leeft verder zoals iedereen verder leeft tussen geboren
worden en doodgaan.
Een brok gebroken bestaan ben je.

Je stuntelt struikelend in het donker – wanneer val je?
Als je valt, dan blijf je liggen, vast en zeker.
Je blijft ademen, bonzen, luisteren, huilen en slikken.
Je stikt niet.
Al scheelt het weinig.

Je leeft, je hebt de tijd nog.
Jíj nog wel.
Je moet verder.

Weet je hoe het zit?
Iemand heeft je verzonnen.
Hij zei: ‘Ik maak iemand’ en toen kwam jij…
Je schreeuwde en je was er – je schreeuwt nog steeds.

De ene dag uit, de andere dag in.
Maar Hij weet hoever en wanneer.
Hij heeft je bedacht; van Hem is jouw begin, van Hem is jouw einde.
Hij telt alles op, Hij houdt alles bij.
Zijn oog is op jou!

Hij ziet hoe jouw ogen staan.
Zelfs als jij het verschil tussen knipperen en knipogen niet meer weet.

Over de schrijfster

Joke Verweerd is schrijfster van verhalen, romans en gedichten. Begin 2017 verloor Joke haar echtgenoot na een kort ziekbed, na een lang huwelijk.

In haar nieuwe boek Troostpleister Over verdriet, verlies en veerkracht heeft zij woorden gevonden voor het loslaten van een geliefd mens en voor de rauwheid van rouw.

Disclaimer
Bovenstaande tekst is met toestemming van Boekencentrum Uitgevers overgenomen. Vanaf 13 maart 2018 is het boekje van Joke Verweerd verkrijgbaar in de boekhandel. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.