Watermerk | gedicht van Joke Verweerd
21 november 2018 · 10:41
Update: 5 februari 2025 · 10:28
Op Eeuwigheidszondag (25 november) worden de namen genoemd van mensen die we missen. Dit prachtige gedicht van Joke Verweerd gaat over hoe een naam, als een watermerk, altijd blijft bestaan.
Watermerk
In mijn leven zul je blijven,
watermerk van mijn bestaan,
en ik zal je naam nog schrijven,
waar ik ben en heen zal gaan.
Welke weg ik ook zal kiezen,
welk gezelschap naast me gaat,
nooit zal ik jouw naam verliezen,
omdat die gestempeld staat.
Onuitwisbaar is jouw leven-
ondanks afscheid, graf en grens-
als een watermerk gebleven,
meest nabije medemens.
Watermerk voorgedragen door Joke
In de video hieronder draagt auteur Joke Verweerd het gedicht watermerk voor. Het pianospel is van Frank Baggerman.
De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.
[newsletter midrid=S7a1NAUAA39]
Over de schrijfster
Joke Verweerd is schrijfster van verhalen, romans en gedichten. Begin 2017 verloor Joke haar echtgenoot na een kort ziekbed, na een lang huwelijk.
In haar nieuwe boek Troostpleister Over verdriet, verlies en veerkracht heeft zij woorden gevonden voor het loslaten van een geliefd mens en voor de rauwheid van rouw.
Disclaimer
Bovenstaande tekst is met toestemming van Boekencentrum Uitgevers overgenomen. Vanaf 13 maart 2018 is het boekje van Joke Verweerd verkrijgbaar in de boekhandel. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
Meest gelezen
- Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
Ik mis je, zondag 16 maart 2025
Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
- Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'
Hoe vertel je aan je eigen zoon dat hij doodgaat?
Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'
- Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Ik mis je, zaterdag 15 maart 2025
Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Lees ook
- Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’
Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’