Song | ‘Er is een mooie tak gebroken, van de familieboom’
Het verliezen van een familielid kan zo pijnlijk zijn dat het voelt alsof je een deel van jezelf kwijtraakt. Als een tak die afbreekt van een mooie, grote boom.
Het lied ‘De Familieboom’ gaat daarover. Ondanks dat er takken afbreken, groeien er ook weer nieuwe aan. De familieboom zelf blijft altijd bestaan.
Het lied gaat over een boom door de seizoenen heen. In de herfst laten bladeren los en kunnen takken afbreken. Maar in het voorjaar komt de boom weer tot leven en verschijnen er prachtige knoppen. Dan wordt de boom zo sterk, dat er geen enkele storm meer tegenop kan. Ook al went het nooit om afscheid te nemen van een familielid, de band met elkaar blijft altijd bestaan.
Leuster
Tekstschrijvers Fokke Hoekstra en Albert Visser uit Urk vertaalden het origineel van de Amerikaanse band Venice naar hun eigen dialect. Dat resulteerde in onderstaand nummer van de band Leuster:
Soli Deo Gloria
Ook is er een mooie kooruitvoering van het lied, gezongen door het mannenkoor Soli Deo Gloria uit Urk:
Vertaling ‘De Familieboom’
Lees hier de vertaling van het lied:
Als takken van een boom, staan wij hier hand in hand
De hoofden naar beneden, maar ik voel de sterke band
We staan hier zonder woorden, de storm die blijft maar slaan
Er is een mooie tak gebroken, van de familieboom
Refrein:
We zeggen weer ‘rust zacht’, nee dat went nooit
Het is er eentje van ons, maar stopt dat ooit?
De herinnering blijft, maar het gemis is groot
De familieboom blijft altijd staan, nee die boom zal nooit vergaan
Bladeren laten los, takken kunnen breken
Maar als het voorjaar komt, begint alles weer te leven
De boom die wordt weer sterker, en staat prachtig in de knop
Een boom met sterke takken, daar kan geen storm meer tegenop
Refrein:
We zeggen weer ‘rust zacht’, nee dat went nooit
Het is er eentje van ons, maar stopt dat ooit?
De herinnering blijft, maar het gemis is groot
De familieboom blijft altijd staan, nee die boom zal nooit vergaan
Er is een diepe wond, in het leven van ons gezin
We moeten afscheid nemen, van iemand die ik bemin
Maar we houden vol, want we staan hier niet alleen
Omdat we ook geloven: ik zal hem ooit weer zien
Refrein:
We zeggen weer ‘rust zacht’, nee dat went nooit
Het is er eentje van ons, maar stopt dat ooit?
De herinnering blijft, maar het gemis is groot
De familieboom blijft altijd staan, nee die boom zal nooit vergaan
Het origineel
Beluister hier de originele versie van Venice, waar neven en broers met elkaar zingen over de kracht van familiebanden bij verlies van een dierbare.
Though the leaves will fall
And the tears will flow
May it always comfort us to know
The family tree will always grow
