Rouw: een ongenode gast

Ik had hem niet uitgenodigd. Maar hij zei dat hij moest komen. Toen hij op de stoep stond had ik het liefst de deur weer in zijn bleke gezicht dichtgegooid. Maar voor ik het wist stond hij binnen. Hing zijn lange jas aan de kapstok en liep verder het huis in alsof hij de weg al kende. Aan zijn grote koffer zag ik wel dat hij rekende op een lang verblijf’, schrijft Hanneke in haar blog op Eva.nl.

Hoogtepunten

‘Het lastigst zijn de hoogtepunten in mijn leven. Die zou ik graag vieren zonder onze gast. Een grote ontwikkeling bij een van de kinderen, een verjaardag, het eerste kievitsei als voorbode van de lente. Maar altijd weer zit hij er met zijn neus bovenop en viert het mee. De ene keer verdraag ik dat geduldig, de andere keer zou ik hem het liefst weer in de gangkast stoppen’.

Hannie’s ongenode gast heet Rouw. ‘Nog vaak wens ik dat onze gast op een dag zijn koffer weer vult en vertrekt. Maar ik weet dat hij niet meer gaat. Nou ja, op een dag wordt hij opgehaald. Dat weet ik zeker.’

Lees de hele blog van Hanneke op Eva.nl.

.