Gedicht | Opgedroogde tranen
‘Opgedroogde tranen, verborgen verdriet, ik fluister je naam.’ Zo begint het gedicht van Geertje Hoefeijzers-Kars over het verlies van haar man. Ze deelt haar gedicht om anderen te kunnen troosten.
Afscheid
Geertje moest afscheid nemen van haar grote liefde: de man met wie zij de gelukkigste jaren van haar leven heeft gedeeld. Ze deelt haar verdriet, emoties en herinneringen in de vorm van gedichten . Zij hoopt dat lotgenoten kracht en troost zullen vinden in de woorden die ze heeft geschreven.
Hieronder lees je een van haar ontroerende gedichten.
Opgedroogde tranen
Opgedroogde tranen,
verborgen verdriet
ik fluister je naam
en luister…
je hoort me niet!
Opgedroogde tranen
blijven verborgen
ik schreeuw je naam.
en weet…er komt
geen ‘morgen’.
Een opgedroogde traan
opent de wond
rolt over je wang
en valt…
eenzaam op de grond.
