Onvoldoende rouwbegeleiding op het werk heeft gevolgen

Werk na verlies

Weer aan het werk gaan na een ingrijpend verlies kan ontzettend zwaar zijn. Voor de een is het prettige afleiding, voor de ander een bron van spanning. Wanneer, of en hoe je weer aan het werk gaat verschilt per persoon. Je moet goed kunnen aanvoelen wat voor jou, in jouw situatie haalbaar is. De begeleiding van een leidinggevende en werkgever kan daarin een groot verschil maken.

Helaas blijkt deze begeleiding vaak onvoldoende. Dat blijkt uit een onderzoek van het Landelijk Steunpunt Verlies (LSV) in opdracht van Nieuwsuur. Uit het onderzoek blijkt dat leidinggevenden en werkgevers vaak niet goed omgaan met werknemers in rouw. Een gevolg hiervan is dat het ziekteverzuim onder mensen die rouwen, omhoog gaat. En dat zou voorkomen kunnen worden, zeggen rouwdeskundigen.

Onvermogen

Gemiddeld werkt een werknemer die een partner, kind of ouder verliest, 143 dagen niet. Klaas-Jan Rodenburg van het LSV stelt dat dit zeker met een kwart zou kunnen worden teruggebracht door goede begeleiding. Waarom dat volgens hem niet gebeurt? ‘Het is heel simpel: werkgevers zitten op winst en niet op verlies.’

Jaarlijks overlijden er in Nederland 150.000 mensen. De kans dat iemand in zijn werkende leven met verlies te maken krijgt, is dus erg groot. Toch is de ‘kennis over rouw volstrekt onvoldoende’ volgens leiderschapscoach en rouwdeskundige Jakob van Wielink. ‘Vaak is het een kwestie van onvermogen, geen onwil. Werkgevers weten niet hoe ze moeten reageren op een werknemer met een enorm groot verdriet. ‘De meest gemaakte fout, zeker bij rouw, is dat je gaat invullen voor de ander. De leidinggevende zegt dan: ‘Ga maar naar huis en kom terug wanneer je wil’. Dat moet je juist niet doen. Laat iemand niet thuis zitten zonder contact te houden.’

Slingerbeweging

Van Wielink benadrukt dat het rouwproces voor iedereen anders verloopt. ‘We hebben de afgelopen vijftien jaar geleerd dat de pijn van het verlies en het gemis een slingerbeweging is. Dat is niet ongezond, dat hoort erbij.’ Hij adviseert werkgevers om een coach in de arm te nemen om te helpen hoe goed met een rouwende werknemer om te gaan.

‘Mijn baas… geloofde niet dat ik ziek was.’

Aart Harder en Joke Roelfsema delen als nabestaanden hun ervaringen in Nieuwsuur. Aart, die twee kinderen verloor: ‘Mijn baas was heel wantrouwend. Hij had mij nodig en geloofde niet dat ik ziek was.’ Joke had juist een andere ervaring. Zij ervoer veel steun vanuit collega’s en de werkgever: ‘Ik merkte ook dat thuis zijn niets oploste. Op een ander plek zijn is ook heel goed. Bovendien was mijn passie voor mijn werk niet weg.’

Lees in het artikel op NOS.nl hoe Aart en Joke hun werkende leven oppakten na het verlies.

Bron: NOS/Nieuwsuur