Gedicht | We houden je vast
18 november 2017 · 00:00
Update: 5 februari 2025 · 11:07
‘We houden je vast, je hoort bij ons. Jij hoort er altijd bij, ook al ben je nu zo ver,’ met deze woorden begint Leonita Gerssen haar gedicht ‘We houden je vast’.
We houden je vast
We houden je vast
Je hoort bij ons
Jij hoort er altijd bij
Ook al ben je nu zo ver
En zijn er jaren voorbij
Nooit vergeten wij de tijd
Het is of je hier nog bent
En hoewel ik je nu niet meer kan zien,
Dat blijft iets wat nooit went
Zullen wij nooit vergeten
wat jij ons hier hebt gebracht
Al die positiviteit, je stem als jij weer lacht
Je kracht, hoe sterk een mens kan zijn,
dwars door jouw ziekte heen
De liefde die jij ons hier gaf
Een familie samen
nooit alleen
Zij vechten al die jaren lang
Tegen het gemis
Omdat er in de familie
nu een plek zo heel leeg is
En ook al doen zij zo hun best
Proberen zij zo hard
Die plek zo leeg
Doet nog zo pijn
Bij ieder van ons apart
We houden je vast
Jij hoort bij ons
Tien jaren zijn voorbij
Maar in onze gedachten
En in ons hart
Hoor jij er altijd bij
En soms lijkt het gisteren pas.
Leonita Gerssen
Leonita Gerssen
‘Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met het verlies van een dierbare. Woorden schieten dan
tekort, terwijl we juist dan zoveel mooie dingen willen zeggen.‘ Daarom is Leonita gedichten gaan schrijven. Gedichten over onderwerpen als ziekte, plotseling overlijden, kinderen of een zelfgekozen einde zijn gebundeld in ‘Niet meer bij mij’. Op haar pagina Afscheidsgedichten kun je een indruk krijgen van deze gedichten.
Meest gelezen
- Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
- Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
- Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
'Op zijn sterfdag weten we nog steeds niet goed wat we moeten doen'
Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
Lees ook
- Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’
Hadewych Minis in ‘De Kist’: ‘Ik hoop dat mensen mij herinneren als iemand die lichtjes geeft’
- Blog Rebekka: ‘Het zit diep in mijn systeem dat er iemand ontbreekt’
'Het zal nooit wennen dat er altijd een persoon ontbreekt'
Blog Rebekka: ‘Het zit diep in mijn systeem dat er iemand ontbreekt’
- Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’
'Op zijn sterfdag weten we nog steeds niet goed wat we moeten doen'
Johan en Mieke verliezen beide zoons: ‘Hij kwam binnenrennen en zei: “Het is allemaal mijn schuld!”’