Gedicht | We houden je vast
18 november 2017 · 00:00
Update: 5 februari 2025 · 11:07
‘We houden je vast, je hoort bij ons. Jij hoort er altijd bij, ook al ben je nu zo ver,’ met deze woorden begint Leonita Gerssen haar gedicht ‘We houden je vast’.
We houden je vast
We houden je vast
Je hoort bij ons
Jij hoort er altijd bij
Ook al ben je nu zo ver
En zijn er jaren voorbij
Nooit vergeten wij de tijd
Het is of je hier nog bent
En hoewel ik je nu niet meer kan zien,
Dat blijft iets wat nooit went
Zullen wij nooit vergeten
wat jij ons hier hebt gebracht
Al die positiviteit, je stem als jij weer lacht
Je kracht, hoe sterk een mens kan zijn,
dwars door jouw ziekte heen
De liefde die jij ons hier gaf
Een familie samen
nooit alleen
Zij vechten al die jaren lang
Tegen het gemis
Omdat er in de familie
nu een plek zo heel leeg is
En ook al doen zij zo hun best
Proberen zij zo hard
Die plek zo leeg
Doet nog zo pijn
Bij ieder van ons apart
We houden je vast
Jij hoort bij ons
Tien jaren zijn voorbij
Maar in onze gedachten
En in ons hart
Hoor jij er altijd bij
En soms lijkt het gisteren pas.
Leonita Gerssen
Leonita Gerssen
‘Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met het verlies van een dierbare. Woorden schieten dan
tekort, terwijl we juist dan zoveel mooie dingen willen zeggen.‘ Daarom is Leonita gedichten gaan schrijven. Gedichten over onderwerpen als ziekte, plotseling overlijden, kinderen of een zelfgekozen einde zijn gebundeld in ‘Niet meer bij mij’. Op haar pagina Afscheidsgedichten kun je een indruk krijgen van deze gedichten.
Meest gelezen
- Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
Ik mis je, zondag 16 maart 2025
Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
- Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'
Hoe vertel je aan je eigen zoon dat hij doodgaat?
Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'
- Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Ik mis je, zaterdag 15 maart 2025
Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Lees ook
- Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’
Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’
- Wouter: ‘Was het anders afgelopen als mijn vader haar niet had misbruikt?’
Wouter: ‘Was het anders afgelopen als mijn vader haar niet had misbruikt?’