Gedicht | Herinnering – omkijken en vooruitzien
Omkijken, denken aan wat er was: het kan zo pijnlijk zijn. Vaak kijken we maar liever vooruit. Maar kun je eigenlijk wel écht vooruit zien, als je niet om kan kijken? Hans Stolp schrijft er een mooi gedicht over.
Herinnering
Omkijken? Liever niet.
Want kijken, écht kijken
doet pijn. Je voelt weer
hoe het was, de pijn, het gemis.
Omkijken? Liever niet.
En als het moet, dan maar
gewapend als beton, met
droge ogen, jij er niet bij.
Herinnering. Zonder tranen
gaat het niet. Maar door
de tranen heen blijft liefde
levend, vind jij jezelf terug.
Herinnering. Alleen wie om
kan kijken, kan vooruit zien.
Wie tranen zaait, zal licht
en toekomst oogsten.
Hans Stolp
Uit het boek: ‘Leven met de dood’ / Leo Fijen
Een boek over het leven. Het leven van ieder die zijn of haar dierbare verliest. Ontroerende verhalen en troostende gedichten. Leo Fijen vroeg aan nabestaanden: welke teksten geven kracht en bieden troost?
Dezelfde vraag stelde hij aan de belangrijkste rouwdeskundigen van Nederland en Vlaanderen, waaronder ook Daan Westerink.
Disclaimer
Dit gedicht is met toestemming van uitgeverij Ten Have overgenomen uit de bundel Leven met de dood (2014) van Leo Feijen. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
