
Gedicht | Zonder glans
16 april 2020 · 00:21| Leestijd:2 min
Update: 19 mei 2025 · 16:53
Moeder worden zonder moeder. Esther Terlouw omschrijft in dit ontroerende gedicht welke dubbele gevoelens het bij haar losmaakt.
Zonder glans
Wat een mooie tijd
Geschenk door God gegeven
Een tijd van hoop en verwachting
Uitzien naar nieuw leven
Maar wat is het anders
Zoveel anders deze keer
Een zwangerschap zonder jou
Want jij bent er niet meer
Zonder jou is alles anders
Niemand zo trots als jij
Niemand zo betrokken
Niemand net zo blij
Jij gaf het leven extra glans
Door jouw liefde zo oprecht
Door jouw warmte en jouw zorg
En dat mis ik echt
De glans is er een beetje af
Al is het een prachtig wonder
Maar jouw enthousiasme en trots
Maakte het dubbel zo bijzonder
De trotse moeder en oma die jij was
Ik zal het nooit vergeten
Maar wat voelt het als een groot verdriet
Dat dit kindje dat nooit zal weten
Esther Terlouw was te zien in een aflevering van Ik mis je, waarin zij vertelt over het gemis van haar moeder.
Meest gelezen
- ‘We gingen met zijn elven naar de Ardennen, en kwamen met zijn tienen terug’
Ik mis je, vrijdag 21 november, NPO 1
‘We gingen met zijn elven naar de Ardennen, en kwamen met zijn tienen terug’
- Blog Jurgen | 'Ik heb geen vrienden, en dat is oké'
'Als papa doodgaat, kunnen jullie het allerkleinste zaaltje boeken'
Blog Jurgen | 'Ik heb geen vrienden, en dat is oké'
- 'Ze was niet het mooiste meisje, maar wel het meisje dat mijn wereld het mooiste maakte'
Ik mis je, zaterdag 15 november, NPO2
'Ze was niet het mooiste meisje, maar wel het meisje dat mijn wereld het mooiste maakte'
Lees ook
- Mike verliest zijn jeugdvriend: 'Het verdriet overschaduwt de goede herinneringen'
Ik mis je, vrijdag 28 november, NPO 1
Mike verliest zijn jeugdvriend: 'Het verdriet overschaduwt de goede herinneringen'
- Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'
Voor jezelf of om iemand een hart onder de riem te steken
Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'
- 'Ik rende samen met mijn overleden zoontje naar Sparta'
Column Jeroen van Veen
'Ik rende samen met mijn overleden zoontje naar Sparta'





