Gedicht | Zonder glans
Moeder worden zonder moeder. Esther Terlouw omschrijft in dit ontroerende gedicht welke dubbele gevoelens het bij haar losmaakt.
Zonder glans
Wat een mooie tijd
Geschenk door God gegeven
Een tijd van hoop en verwachting
Uitzien naar nieuw leven
Maar wat is het anders
Zoveel anders deze keer
Een zwangerschap zonder jou
Want jij bent er niet meer
Zonder jou is alles anders
Niemand zo trots als jij
Niemand zo betrokken
Niemand net zo blij
Jij gaf het leven extra glans
Door jouw liefde zo oprecht
Door jouw warmte en jouw zorg
En dat mis ik echt
De glans is er een beetje af
Al is het een prachtig wonder
Maar jouw enthousiasme en trots
Maakte het dubbel zo bijzonder
De trotse moeder en oma die jij was
Ik zal het nooit vergeten
Maar wat voelt het als een groot verdriet
Dat dit kindje dat nooit zal weten
Esther Terlouw was te zien in een aflevering van Ik mis je, waarin zij vertelt over het gemis van haar moeder.
