Gedicht | Alledaagse dag
28 mei 2020 · 00:59
Update: 5 februari 2025 · 10:50
Dit gedicht geeft iets weer van hoe een dag uit het leven van iemand in rouw kan voelen. Is er iets dat jij hierin herkent?
Alledaagse dag
Pijn in elke vezel van mijn lichaam
De momenten op een dag die zomaar voorbij gaan
De wanhoop die in mij schreeuwt maar niet hoorbaar is
De onbevangenheid bij het ontwaken en zo kan veranderden in treurnis
Afwezigheid scherp voelbaar bij
momenten waar je wel
en ook niet bij had moeten zijn
Ongeloof is groot en maakt mij klein
De vele tranen onder de douche en samen gaan met de waterstralen
Muziek die mij zo verdrietig maakt en tegelijk een houvast uit kan halen
In de auto huilen en niet meer kunnen stoppen
Een gevoel van prikken met vele ontelbare speldenknoppen
Een gedachte en herinnering
met veel liefde omarmen, met een klem om je hart
Het gevoel dat het lot je tart
Onmacht die plots opkomt en mij meedogenloos raakt
Op een touw balanceren en niet weten welke kant het op gaat
Boosheid waarin ik mij volledig kan verliezen en mij kan wegvagen
Wanneer je wereld niet meer compleet is en niet volledig kan behagen
Een gewone alledaagse dag
dat alles kan veranderen
en waar een enkel woord voor is
Zo klein en met alle letters maakt het niet de zinnen
om te onderschrijven hoeveel ik je mis.
Franciska Wessel
Meest gelezen
- Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
Gerda verloor haar zoon: ‘Ik was altijd bang dat dit zou gebeuren…’
- Het broertje van Daphne en Nina verongelukt op de zorgboerderij: 'Mijn vader zei dat er iets verschrikkelijks was gebeurd'
In de uitzending van 'Ik mis je'
Het broertje van Daphne en Nina verongelukt op de zorgboerderij: 'Mijn vader zei dat er iets verschrikkelijks was gebeurd'
- Alicia en Stefan verliezen hun kindje: ‘Ik beloofde mijn dochter goed voor mama te zorgen’
Rouw om een kind
Alicia en Stefan verliezen hun kindje: ‘Ik beloofde mijn dochter goed voor mama te zorgen’
Lees ook
- Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
Wilmas zoon had een progressieve zenuwaandoening: ‘Ik was opgelucht dat hij uit zijn lijden verlost was’
- Nowhere Man: ‘Toen hij wegviel, was het alsof ik een deel van de werkelijkheid niet meer zag’
Jan Willen den Bok en Jaap van Heusden over hun vriend Rob
Nowhere Man: ‘Toen hij wegviel, was het alsof ik een deel van de werkelijkheid niet meer zag’
- Martin Sitalsing in De Kist: ‘We stonden onvoldoende stil bij het verdriet om mijn broer’
Martin Sitalsing in EO-programma De Kist
Martin Sitalsing in De Kist: ‘We stonden onvoldoende stil bij het verdriet om mijn broer’