Frans wordt na 43 jaar weer smoorverliefd op zijn jeugdliefde Corry

6 januari 2022 · 00:01

Update: 5 februari 2025 · 11:17

Corry en Frans groeien op in de Amsterdamse Pijp en zijn zeven jaar als ze dikke vrienden worden. Jarenlang zijn ze onafscheidelijk. In hun tienerjaren verliezen Frans en Corry elkaar uit het oog. Beiden durven niet te hopen dat ze elkaar ooit weer zien. En toch gebeurt het, 43 jaar later. Hun hervonden liefdesgeluk is helaas van korte duur.

‘Corry en ik woonden in de Amsterdamse Pijp en ik werd verliefd op haar. Ze zat bij mij op school en was even oud. We gingen elke dag hand in hand naar school toe en natuurlijk zouden we later gaan trouwen!’ In onvervalst Amsterdams vertelt Frans over zijn Corry. Hoe hij vanuit zijn slaapkamer over het dak zo naar Corry’s zolderkamer kon sluipen. Hoe mooi ze was en hoe gek hij was op haar.

In de steek gelaten

Frans is dertien als hij in een kinderobservatiehuis in Den Haag wordt geplaatst. Corry verhuist in diezelfde tijd naar een andere buurt in Amsterdam. Frans: ‘De brieven die we elkaar schreven werden onderschept door haar ouders. Dat wisten we niet. Allebei dachten we dat we elkaar in de steek hadden gelaten!’ Na vergeefse pogingen Corry’s adres te achterhalen, denkt Frans zijn Corry nooit meer te zien. ‘Ik hoorde dat ze jong was getrouwd en dacht: als zij gelukkig is ben ik het ook.’ Frans gaat verder met zijn leven. Hij trouwt, krijgt drie kinderen en gaat uiteindelijk scheiden.

Herenigd

De jaren verstrijken. Tot die ene dag in 2012. Corry loopt met haar dochters langs het café dat vroeger van Frans’ moeder was. ‘Vraag eens naar Frans!’ dringen ze aan. Corry trekt de stoute schoenen aan. Toevallig staat die dag een goede vriendin van Frans achter de bar . ‘Ze belde me direct op’, vertelt Frans stralend bij de herinnering aan dat moment. ‘“Je raadt nooit wie hier is geweest. Corry Dakgootje!” zei ze. Zo noemden we Corry omdat ik altijd over het dak naar haar toe ging.’ Al snel volgt een afspraak in hun oude buurtje. ‘Ik zal je eerlijk vertellen: ik zat in de trein en dan ben je 58 jaar oud en je hebt de vlinders in je buik. Je herinnert je dat kleine meisje van 13 jaar met haar zwarte sokjes aan, maar je weet niet hoe het straks loopt.’ Gedurende de dag wordt al snel duidelijk dat de liefde er nog steeds is: ‘In een steegje bij de Nieuwe Markt was het echt raak.’ Voor ze het weten zijn Frans en Corry weer smoorverliefd. En een stelletje.

Frans lijkt het nog steeds niet te kunnen geloven als hij vertelt over zijn hereniging met Corry: ‘Allebei getrouwd geweest, elkaar 43 jaar niet gezien en dan op een ongelofelijke manier weer zo verliefd op elkaar raken!’

Dan ben je 58 jaar oud en je hebt de vlinders in je buik.

Gelukkige jaren

Samen beleven Corry en Frans vijf gelukkige jaren. Ook Frans’ dochter Esther is gek op Corry. ‘Haar eigen moeder was kort daarvoor overleden. Toen Corry in mijn leven kwam was het gelijk moeder en dochter. We deden veel samen: Esther, Corry en ik. Naar musicals of samen lekker uit eten. Een prachtige tijd.’ Maar dan slaat het noodlot toe.

Noodlot

Corry krijgt zwevende kanker. Frans: ‘Ik wist niet dat het bestond. Dus toen Cor het me vertelde zei ik als echte Amsterdammer: “Wat zeg jij nou weer, malle?”’

Kort erna krijgt Corry een zware hersenbloeding. ‘Ze was heel snel helemaal verlamd. Kon nog net haar ogen en haar rechterhand bewegen. Per dag zag ik haar achteruit gaan.’ Na enkele weken overlijdt Corry thuis in het bijzijn van Frans en haar kinderen. Zijn verdriet is enorm: ‘Ik wist niet hoe ik moest rouwen. Op een gegeven moment ben ik naar een psycholoog gegaan omdat ik me geen raad wist met mezelf. Dat heeft me wel geholpen.’

Samen genieten Frans en Corry van het leven

We hebben de vijf mooiste jaren van ons leven gehad.

Bucketlist

Wat Frans ook helpt, is het afmaken van de bucketlist die Corry en hij samen maakten toen Corry ziek was. ‘Inmiddels heb ik de reizen die we samen zouden doen alleen gedaan. Overal laat ik een love-slotje achter ter ere van onze liefde. Ik heb ook een grote tattoo met haar naam op mijn arm. En als ik op reis ga neem ik altijd een foto van haar mee. Mijn huisje is een Corry-museum. Alles is een eerbetoon aan haar, mijn grote liefde. Zo’n prachtvrouw kom ik nooit meer tegen.’

Overleven

In het voorjaar van 2021 krijgt Frans opnieuw te maken met een groot verlies. Hij vindt zijn dochter Esther (47) levenloos in haar huis. Waarschijnlijk is haar aorta gescheurd. Een verpletterende gebeurtenis. ‘Elke dag is een dag van overleven’, zegt een intens verdrietige Frans. ‘Ik ben een heel sterk persoon, maar nu weet ik even niet wat ik met alle pijn aan moet.’ En toch probeert hij er wat van te maken. ‘Ik leg mijn hart en ziel in het schilderen. Mijn huisje is nu niet alleen een eerbetoon aan Corry, maar ook aan mijn lieve dochter Esther.’